wrzenie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *vьrěnьje. By surface analysis, wrzeć +‎ -enie. Compare Czech vření.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈvʐɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: wrze‧nie

Noun[edit]

wrzenie n

  1. verbal noun of wrzeć
  2. (literary) buzz, ferment (state of agitation)
    Synonyms: afekt, ferment, wzburzenie

Declension[edit]

Declension of wrzenie
singular plural
nominative wrzenie wrzenia
genitive wrzenia wrzeń
dative wrzeniu wrzeniom
accusative wrzenie wrzenia
instrumental wrzeniem wrzeniami
locative wrzeniu wrzeniach
vocative wrzenie wrzenia

Related terms[edit]

verbs

Further reading[edit]

  • wrzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wrzenie in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=wrzenie&oldid=72661263"