wskładać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish[edit]

Etymology[edit]

From ws- +‎ kładać. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /fskɫadat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /fskɫadat͡ɕ/

Verb[edit]

wskładać impf

  1. to put, to place
    • 1930 [Fifteenth century], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 26, 6:
      Nødzili sø nasz Egipsci..., wskladayøcz na nasz przeczøska brzemyona (imponentes onera gravissima)
      [Nędzili są nas Ejipszczy..., wskładając na nas przeciężka brzemiona (imponentes onera gravissima)]
  2. to burn someone with a responsibility
    • 1930 [Fifteenth century], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[2], 21, 8:
      Nye wskladay krwye nyevinney (ne reputes sanguinem innocentem) posrod lvda twego israhelskego
      [Nie wskładaj krwie niewinnej (ne reputes sanguinem innocentem) pośrod luda twego israhelskiego]

Derived terms[edit]

verbs

References[edit]