wskładać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From ws- +‎ kładać. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /fskɫadat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /fskɫadat͡ɕ/

Verb

[edit]

wskładać impf

  1. to put, to place
    • 1930 [c. 1455], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 26, 6:
      Nødzili sø nasz Egipsci..., wskladayøcz na nasz przeczøska brzemyona (imponentes onera gravissima)
      [Nędzili są nas Ejipszczy..., wskładając na nas przeciężka brzemiona (imponentes onera gravissima)]
  2. to burn someone with a responsibility
    • 1930 [c. 1455], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[2], 21, 8:
      Nye wskladay krwye nyevinney (ne reputes sanguinem innocentem) posrod lvda twego israhelskego
      [Nie wskładaj krwie niewinnej (ne reputes sanguinem innocentem) pośrod luda twego israhelskiego]

Derived terms

[edit]
verbs

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wskładać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN