wyjść

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by BigDom (talk | contribs) as of 21:51, 25 December 2019.
Jump to navigation Jump to search

Polish

Etymology

wy- +‎ iść

Pronunciation

  • IPA(key): /vɨjɕt͡ɕ/
  • audio:(file)

Verb

Lua error in Module:zlw-lch-headword at line 193: Parameter "a" is not used by this template.

  1. (intransitive) to exit, to go out, to leave (on foot)

Conjugation

Conjugation of wyjść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyjść
future tense 1st wyjdę wyjdziemy
2nd wyjdziesz wyjdziecie
3rd wyjdzie wyjdą
impersonal wyjdzie się
past tense 1st wyszedłem,
-(e)m wyszedł
wyszłam,
-(e)m wyszła
wyszłom,
-(e)m wyszło
wyszliśmy,
-(e)śmy wyszli
wyszłyśmy,
-(e)śmy wyszły
2nd wyszedłeś,
-(e)ś wyszedł
wyszłaś,
-(e)ś wyszła
wyszłoś,
-(e)ś wyszło
wyszliście,
-(e)ście wyszli
wyszłyście,
-(e)ście wyszły
3rd wyszedł wyszła wyszło wyszli wyszły
conditional 1st wyszedłbym,
bym wyszedł
wyszłabym,
bym wyszła
wyszłobym,
bym wyszło
wyszlibyśmy,
byśmy wyszli
wyszłybyśmy,
byśmy wyszły
2nd wyszedłbyś,
byś wyszedł
wyszłabyś,
byś wyszła
wyszłobyś,
byś wyszło
wyszlibyście,
byście wyszli
wyszłybyście,
byście wyszły
3rd wyszedłby,
by wyszedł
wyszłaby,
by wyszła
wyszłoby,
by wyszło
wyszliby,
by wyszli
wyszłyby,
by wyszły
imperative 1st niech wyjdę wyjdźmy
2nd wyjdź wyjdźcie
3rd niech wyjdzie niech wyjdą
anterior adverbial participle wyszedłszy
verbal noun wyjście

Noun

wyjść

  1. genitive plural of wyjście

Further reading