wylaszczyć

Polish

Etymology

Verb constructed from laska (“babe, chick; attractive woman”).

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈlaʂ.t͡ʂɨt͡ɕ/

Verb

1. (reflexive, slang) to sex up, to doll up, to improve one's appearance; used mainly of women

Conjugation

Conjugation of wylaszczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wylaszczyć
future tense	1st	wylaszczę			wylaszczymy
	2nd	wylaszczysz			wylaszczycie
	3rd	wylaszczy			wylaszczą
	impersonal	wylaszczy się
past tense	1st	wylaszczyłem, -(e)m wylaszczył	wylaszczyłam, -(e)m wylaszczyła	wylaszczyłom, -(e)m wylaszczyło	wylaszczyliśmy, -(e)śmy wylaszczyli	wylaszczyłyśmy, -(e)śmy wylaszczyły
	2nd	wylaszczyłeś, -(e)ś wylaszczył	wylaszczyłaś, -(e)ś wylaszczyła	wylaszczyłoś, -(e)ś wylaszczyło	wylaszczyliście, -(e)ście wylaszczyli	wylaszczyłyście, -(e)ście wylaszczyły
	3rd	wylaszczył	wylaszczyła	wylaszczyło	wylaszczyli	wylaszczyły
	impersonal	wylaszczono
conditional	1st	wylaszczyłbym, bym wylaszczył	wylaszczyłabym, bym wylaszczyła	wylaszczyłobym, bym wylaszczyło	wylaszczylibyśmy, byśmy wylaszczyli	wylaszczyłybyśmy, byśmy wylaszczyły
	2nd	wylaszczyłbyś, byś wylaszczył	wylaszczyłabyś, byś wylaszczyła	wylaszczyłobyś, byś wylaszczyło	wylaszczylibyście, byście wylaszczyli	wylaszczyłybyście, byście wylaszczyły
	3rd	wylaszczyłby, by wylaszczył	wylaszczyłaby, by wylaszczyła	wylaszczyłoby, by wylaszczyło	wylaszczyliby, by wylaszczyli	wylaszczyłyby, by wylaszczyły
	impersonal	wylaszczono by
imperative	1st	niech wylaszczę			wylaszczmy
	2nd	wylaszcz			wylaszczcie
	3rd	niech wylaszczy			niech wylaszczą
passive adjectival participle		wylaszczony	wylaszczona	wylaszczone	wylaszczeni	wylaszczone
anterior adverbial participle		wylaszczywszy
verbal noun		wylaszczenie