wyprowadzać z równowagi

Polish

Etymology

Literally, “to lead [somebody] out of [their] balance”.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘprɔˈvad͡zat͡ɕ z ruvnɔˈvaɡi/

Verb

wyprowadzać z równowagi impf (perfective wyprowadzić z równowagi)

1. (transitive, idiomatic) to disequilibrate, to unhinge, to throw off balance [with accusative ‘someone’]

   Synonym: denerwować

Conjugation

Conjugation of wyprowadzać z równowagi: see wyprowadzać.

Further reading

• wyprowadzać z równowagi in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyprowadzać z równowagi in Polish dictionaries at PWN