wyprowadzić z równowagi

Polish

Etymology

Literally, “to lead [somebody] out of [their] balance”.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘprɔˈvad͡ʑit͡ɕ z ruvnɔˈvaɡi/

• Audio:

  (file)

Verb

wyprowadzić z równowagi pf (imperfective wyprowadzać z równowagi)

1. (transitive, idiomatic) to disequilibrate, to unhinge, to throw off balance [with accusative ‘someone’]

   Synonym: zdenerwować

Conjugation

Conjugation of wyprowadzić z równowagi: see wyprowadzić.

Further reading

• wyprowadzić z równowagi in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyprowadzić z równowagi in Polish dictionaries at PWN