wyprzedzacz
Jump to navigation
Jump to search
Polish
[edit]Etymology
[edit]From wyprzedzać + -acz. First attested in 1866.[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]wyprzedzacz m pers
- (colloquial) cut off-er (person who cuts someone off on the road)
Declension
[edit]Declension of wyprzedzacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wyprzedzacz | wyprzedzacze |
| genitive | wyprzedzacza | wyprzedzaczy |
| dative | wyprzedzaczowi | wyprzedzaczom |
| accusative | wyprzedzacza | wyprzedzaczy |
| instrumental | wyprzedzaczem | wyprzedzaczami |
| locative | wyprzedzaczu | wyprzedzaczach |
| vocative | wyprzedzaczu | wyprzedzacze |
Noun
[edit]wyprzedzacz m inan
- engine control unit (part in an engine that changes the ignition timing in the engine stroke cycle)
Declension
[edit]Declension of wyprzedzacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wyprzedzacz | wyprzedzacze |
| genitive | wyprzedzacza | wyprzedzaczy |
| dative | wyprzedzaczowi | wyprzedzaczom |
| accusative | wyprzedzacz | wyprzedzacze |
| instrumental | wyprzedzaczem | wyprzedzaczami |
| locative | wyprzedzaczu | wyprzedzaczach |
| vocative | wyprzedzaczu | wyprzedzacze |
References
[edit]Further reading
[edit]- wyprzedzacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN