From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
From wy- + starać.
- IPA(key): /vɨˈsta.rat͡ɕ/
- Rhymes: -arat͡ɕ
- Syllabification: wy‧sta‧rać
wystarać pf
- (reflexive with się) to procure, to obtain (acquire through effort) [with o (+ accusative) ‘something’]
Conjugation of wystarać pf
|
wystarać
|
wystaram
|
wystaramy
|
wystarasz
|
wystaracie
|
wystara
|
wystarają
|
wystara się
|
wystarałem, -(e)m wystarał
|
wystarałam, -(e)m wystarała
|
wystarałom, -(e)m wystarało
|
wystaraliśmy, -(e)śmy wystarali
|
wystarałyśmy, -(e)śmy wystarały
|
wystarałeś, -(e)ś wystarał
|
wystarałaś, -(e)ś wystarała
|
wystarałoś, -(e)ś wystarało
|
wystaraliście, -(e)ście wystarali
|
wystarałyście, -(e)ście wystarały
|
wystarał
|
wystarała
|
wystarało
|
wystarali
|
wystarały
|
wystarano
|
wystarałbym, bym wystarał
|
wystarałabym, bym wystarała
|
wystarałobym, bym wystarało
|
wystaralibyśmy, byśmy wystarali
|
wystarałybyśmy, byśmy wystarały
|
wystarałbyś, byś wystarał
|
wystarałabyś, byś wystarała
|
wystarałobyś, byś wystarało
|
wystaralibyście, byście wystarali
|
wystarałybyście, byście wystarały
|
wystarałby, by wystarał
|
wystarałaby, by wystarała
|
wystarałoby, by wystarało
|
wystaraliby, by wystarali
|
wystarałyby, by wystarały
|
wystarano by
|
niech wystaram
|
wystarajmy
|
wystaraj
|
wystarajcie
|
niech wystara
|
niech wystarają
|
wystarawszy
|
wystaranie
|
- wystarać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wystarać in Polish dictionaries at PWN