yılan
Tatar
Noun
yılan
Turkish
Etymology
From Old Turkic 𐰖𐰃𐰞𐰣 (yılan, “snake”), from Proto-Turkic *jɨ̄lan (“snake”), equivalent to ? + -lan (“suffix denoting a wild, predatory animal”). Compare aslan (“lion”), kaplan (“tiger”), sırtlan (“hyena”).
Pronunciation
Noun
yılan (definite accusative yılanı, plural yılanlar)