Jump to content

zakładanie

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From zakładać +‎ -anie. First attested in c. 1470.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /zakɫadaɲɛː/
  • IPA(key): (15th CE) /zakɫadaɲe/

Noun

[edit]

zakładanie n

  1. (attested in Greater Poland) foundation
    • 1977-1980 [c. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie[1], [2], [3], Lubin, page 186:
      Do zacladanya ad fundamentum (qui interfecti sunt gladio et descenderunt ad fundamenta laci Is 14, 19)
      [Do zakładania ad fundamentum (qui interfecti sunt gladio et descenderunt ad fundamenta laci Is 14, 19)]
[edit]
adjective
noun
verbs

Descendants

[edit]
  • Polish: zakładanie

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “zakładanie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish zakładanie. By surface analysis, zakładać +‎ -anie.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: za‧kła‧da‧nie

Noun

[edit]

zakładanie n

  1. verbal noun of zakładać

Declension

[edit]

Further reading

[edit]