zakładnictwo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From zakładnik +‎ -stwo. First attested in 1824.[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /za.kwadˈɲit͡s.tfɔ/
  • Rhymes: -it͡stfɔ
  • Syllabification: za‧kład‧nic‧two

Noun[edit]

zakładnictwo n

  1. (obsolete) hostagehood

Declension[edit]

Related terms[edit]

adjectives
nouns
verbs

References[edit]

  1. ^ Józef Julian Sękowski (1824) Collectanea z dziejopisów tureckich rzeczy do historyi polskiey służących : z dodatkiem objaśnień potrzebnych i krytycznych uwag[1] (in Polish), volume 1, page 142

Further reading[edit]