zeikerig
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From zeiken (“to whine, nag”) + -erig.
Pronunciation[edit]
Audio (file)
Adjective[edit]
zeikerig (comparative zeikeriger, superlative zeikerigst)
Inflection[edit]
Inflection of zeikerig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | zeikerig | |||
inflected | zeikerige | |||
comparative | zeikeriger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | zeikerig | zeikeriger | het zeikerigst het zeikerigste | |
indefinite | m./f. sing. | zeikerige | zeikerigere | zeikerigste |
n. sing. | zeikerig | zeikeriger | zeikerigste | |
plural | zeikerige | zeikerigere | zeikerigste | |
definite | zeikerige | zeikerigere | zeikerigste | |
partitive | zeikerigs | zeikerigers | — |