zmówiny

Polish

Etymology

From zmówić +‎ -iny. First attested in the 16th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /zmuˈvi.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -inɨ
• Syllabification: zmó‧wi‧ny

Noun

zmówiny nvir pl

1. official talk between a male suitor and his interest and her family about the proposal and marriage (Is there an English equivalent to this definition?)

Declension

Declension of zmówiny

	plural
nominative	zmówiny
genitive	zmówin
dative	zmówinom
accusative	zmówiny
instrumental	zmówinami
locative	zmówinach
vocative	zmówiny

Related terms

adjective

• zmowny

 

adverb

• zmownie

 

nouns

• zmowa
• zmowność
• zmówca

 

verbs

• mówić impf
• zmówić pf, zmawiać impf

 

Further reading

• zmówiny in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zmówiny”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “zmówiny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zmówiny”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 8, Warsaw, page 566
• zmówiny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego