αντάρτης

Greek

Noun

αντάρτης • (antártis) m (plural αντάρτες, feminine αντάρτισσα)

1. guerrilla
2. insurgent
3. partisan
4. rebel, renegade

Declension

declension of αντάρτης

case     \     number	singular	plural
nominative	αντάρτης •	αντάρτες •
genitive	αντάρτη •	ανταρτών •
accusative	αντάρτη •	αντάρτες •
vocative	αντάρτη •	αντάρτες •

Related terms

• ανταρσία f (antarsía, “revolt, mutiny”)
• ανταρτεύω (antartévo, “to revolt, to join the andartes”)
• αντάρτικο n (antártiko, “rebel; guerilla warfare/army”)
• αντάρτικος (antártikos, “rebel, partisan”, adjective)
• αντάρτισσα f (antártissa, “partisan, guerilla, rebel”)
• ανταρτόπληκτος (antartópliktos, “guerilla dominated”, adjective)
• ανταρτοπόλεμος m (antartopólemos, “guerillas warfare”)

 

See also

• (ape): γορίλας m (gorílas, “gorilla”)

Further reading

• Εθνική Αντίσταση (Ελλάδα) on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el