θετικός

Ancient Greek

Etymology

From θέσῐς (thésis) +‎ -τῐκός (-tikós), from τίθημι (títhēmi, “I place”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tʰe.ti.kós/ → /θe.tiˈkos/ → /θe.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰe.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tʰe.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /θe.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /θe.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /θe.tiˈkos/

Adjective

θετῐκός • (thetikós) m (feminine θετῐκή, neuter θετῐκόν); first/second declension

1. fit for placing, apposite
2. concerning adoption
3. belonging to a thesis, disputable
4. positive, affirmative
   1. (grammar) positive
      1. (neuter substantive) the positive degree
      2. expressing obligation, of verbals ending in -τέον (-téon)
5. arbitrary

Inflection

First and second declension of θετῐκός; θετῐκή; θετῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		θετῐκός thetikós	θετῐκή thetikḗ	θετῐκόν thetikón		θετῐκώ thetikṓ	θετῐκᾱ́ thetikā́	θετῐκώ thetikṓ		θετῐκοί thetikoí	θετῐκαί thetikaí	θετῐκᾰ́ thetiká
Genitive		θετῐκοῦ thetikoû	θετῐκῆς thetikês	θετῐκοῦ thetikoû		θετῐκοῖν thetikoîn	θετῐκαῖν thetikaîn	θετῐκοῖν thetikoîn		θετῐκῶν thetikôn	θετῐκῶν thetikôn	θετῐκῶν thetikôn
Dative		θετῐκῷ thetikôi	θετῐκῇ thetikêi	θετῐκῷ thetikôi		θετῐκοῖν thetikoîn	θετῐκαῖν thetikaîn	θετῐκοῖν thetikoîn		θετῐκοῖς thetikoîs	θετῐκαῖς thetikaîs	θετῐκοῖς thetikoîs
Accusative		θετῐκόν thetikón	θετῐκήν thetikḗn	θετῐκόν thetikón		θετῐκώ thetikṓ	θετῐκᾱ́ thetikā́	θετῐκώ thetikṓ		θετῐκούς thetikoús	θετῐκᾱ́ς thetikā́s	θετῐκᾰ́ thetiká
Vocative		θετῐκέ thetiké	θετῐκή thetikḗ	θετῐκόν thetikón		θετῐκώ thetikṓ	θετῐκᾱ́ thetikā́	θετῐκώ thetikṓ		θετῐκοί thetikoí	θετῐκαί thetikaí	θετῐκᾰ́ thetiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		θετῐκῶς thetikôs				θετῐκώτερος thetikṓteros				θετῐκώτᾰτος thetikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

Related terms

• ἀγωνοθετικός (agōnothetikós)
• ἀντιθετικός (antithetikós)
• ἀποθετικός (apothetikós)
• διαθετικός (diathetikós)
• ἐκθετικός (ekthetikós)
• ἐνθετικός (enthetikós)
• ἐπενθετικός (epenthetikós)
• ἐπιθετικός (epithetikós)
• ἐπισυνθετικός (episunthetikós)
• νομοθετικός (nomothetikós)
• ὀνοματοθετικός (onomatothetikós)
• προεκθετικός (proekthetikós)
• προθετικός (prothetikós)
• προσθετικός (prosthetikós)
• συγκαταθετικός (sunkatathetikós)
• συνθετικός (sunthetikós)
• ὑπερθετικός (huperthetikós)
• ὑποθετικός (hupothetikós)

Descendants

• Greek: θετικός (thetikós)

References

• “θετικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “θετικός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• θετικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Etymology

From Ancient Greek θετικός (thetikós).

Adjective

θετικός • (thetikós) m (feminine θετική, neuter θετικό)

1. reliable
2. positive, pragmatic
3. assertive
4. (grammar) positive

   θετικός βαθμός του επιθέτου (the positive degree of the adjective)

Declension

Declension of θετικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θετικός •	θετική •	θετικό •	θετικοί •	θετικές •	θετικά •
genitive	θετικού •	θετικής •	θετικού •	θετικών •	θετικών •	θετικών •
accusative	θετικό •	θετική •	θετικό •	θετικούς •	θετικές •	θετικά •
vocative	θετικέ •	θετική •	θετικό •	θετικοί •	θετικές •	θετικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο θετικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο θετικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θετικότερος •	θετικότερη •	θετικότερο •	θετικότεροι •	θετικότερες •	θετικότερα •
genitive	θετικότερου •	θετικότερης •	θετικότερου •	θετικότερων •	θετικότερων •	θετικότερων •
accusative	θετικότερο •	θετικότερη •	θετικότερο •	θετικότερους •	θετικότερες •	θετικότερα •
vocative	θετικότερε •	θετικότερη •	θετικότερο •	θετικότεροι •	θετικότερες •	θετικότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο θετικότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θετικότατος •	θετικότατη •	θετικότατο •	θετικότατοι •	θετικότατες •	θετικότατα •
genitive	θετικότατου •	θετικότατης •	θετικότατου •	θετικότατων •	θετικότατων •	θετικότατων •
accusative	θετικότατο •	θετικότατη •	θετικότατο •	θετικότατους •	θετικότατες •	θετικότατα •
vocative	θετικότατε •	θετικότατη •	θετικότατο •	θετικότατοι •	θετικότατες •	θετικότατα •

Derived terms

• θετικότητα f (thetikótita, “definiteness, reliability”)
• ψευδώς θετικός (psevdós thetikós, “false positive”)

See also

• υπερθετικός (yperthetikós, “superlative”)
• συγκριτικός (sygkritikós, “comparative”)

Noun

θετικός • (thetikós) m (plural θετικοί)

1. (grammar) positive

   ο θετικός, ο συγκριτικός και ο υπερθετικός (the positive, the comparative and superlative)

Declension

declension of θετικός

case     \     number	singular	plural
nominative	θετικός •	θετικοί •
genitive	θετικού •	θετικών •
accusative	θετικό •	θετικούς •
vocative	θετικέ •	θετικοί •