κτυπέω

Ancient Greek

Etymology

From κτύπος (ktúpos) +‎ -έω (-éō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kty.pé.ɔː/ → /ktyˈpe.o/ → /ktiˈpe.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kty.pé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ktyˈpe.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ktyˈpe.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ktyˈpe.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ktiˈpe.o/

Verb

κτῠπέω • (ktupéō)

1. to crash
2. to ring, resound, echo
3. to make to ring or resound

Conjugation

   Present: κτῠπέω, κτῠπέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κτῠπέω	κτῠπέεις	κτῠπέει	κτῠπέετον	κτῠπέετον	κτῠπέομεν	κτῠπέετε	κτῠπέουσῐ(ν)
	subjunctive	κτῠπέω	κτῠπέῃς	κτῠπέῃ	κτῠπέητον	κτῠπέητον	κτῠπέωμεν	κτῠπέητε	κτῠπέωσῐ(ν)
	optative	κτῠπέοιμῐ	κτῠπέοις	κτῠπέοι	κτῠπέοιτον	κτῠπεοίτην	κτῠπέοιμεν	κτῠπέοιτε	κτῠπέοιεν
	imperative		κτῠ́πεε	κτῠπεέτω	κτῠπέετον	κτῠπεέτων		κτῠπέετε	κτῠπεόντων
middle/ passive	indicative	κτῠπέομαι	κτῠπέῃ, κτῠπέει	κτῠπέεται	κτῠπέεσθον	κτῠπέεσθον	κτῠπεόμεθᾰ	κτῠπέεσθε	κτῠπέονται
	subjunctive	κτῠπέωμαι	κτῠπέῃ	κτῠπέηται	κτῠπέησθον	κτῠπέησθον	κτῠπεώμεθᾰ	κτῠπέησθε	κτῠπέωνται
	optative	κτῠπεοίμην	κτῠπέοιο	κτῠπέοιτο	κτῠπέοισθον	κτῠπεοίσθην	κτῠπεοίμεθᾰ	κτῠπέοισθε	κτῠπέοιντο
	imperative		κτῠπέου	κτῠπεέσθω	κτῠπέεσθον	κτῠπεέσθων		κτῠπέεσθε	κτῠπεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κτῠπέειν				κτῠπέεσθαι
participle	m	κτῠπέων				κτῠπεόμενος
	f	κτῠπέουσᾰ				κτῠπεομένη
	n	κτῠπέον				κτῠπεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: κτῠπῶ, κτῠποῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κτῠπῶ	κτῠπεῖς	κτῠπεῖ	κτῠπεῖτον	κτῠπεῖτον	κτῠποῦμεν	κτῠπεῖτε	κτῠποῦσῐ(ν)
	subjunctive	κτῠπῶ	κτῠπῇς	κτῠπῇ	κτῠπῆτον	κτῠπῆτον	κτῠπῶμεν	κτῠπῆτε	κτῠπῶσῐ(ν)
	optative	κτῠποίην, κτῠποῖμῐ	κτῠποίης, κτῠποῖς	κτῠποίη, κτῠποῖ	κτῠποῖτον, κτῠποίητον	κτῠποίτην, κτῠποιήτην	κτῠποῖμεν, κτῠποίημεν	κτῠποῖτε, κτῠποίητε	κτῠποῖεν, κτῠποίησᾰν
	imperative		κτῠ́πει	κτῠπείτω	κτῠπεῖτον	κτῠπείτων		κτῠπεῖτε	κτῠπούντων
middle/ passive	indicative	κτῠποῦμαι	κτῠπεῖ, κτῠπῇ	κτῠπεῖται	κτῠπεῖσθον	κτῠπεῖσθον	κτῠπούμεθᾰ	κτῠπεῖσθε	κτῠποῦνται
	subjunctive	κτῠπῶμαι	κτῠπῇ	κτῠπῆται	κτῠπῆσθον	κτῠπῆσθον	κτῠπώμεθᾰ	κτῠπῆσθε	κτῠπῶνται
	optative	κτῠποίμην	κτῠποῖο	κτῠποῖτο	κτῠποῖσθον	κτῠποίσθην	κτῠποίμεθᾰ	κτῠποῖσθε	κτῠποῖντο
	imperative		κτῠποῦ	κτῠπείσθω	κτῠπεῖσθον	κτῠπείσθων		κτῠπεῖσθε	κτῠπείσθων
		active				middle/passive
infinitive		κτῠπεῖν				κτῠπεῖσθαι
participle	m	κτῠπῶν				κτῠπούμενος
	f	κτῠποῦσᾰ				κτῠπουμένη
	n	κτῠποῦν				κτῠπούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐκτῠ́πεον, ἐκτῠπεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκτῠ́πεον	ἐκτῠ́πεες	ἐκτῠ́πεε(ν)	ἐκτῠπέετον	ἐκτῠπεέτην	ἐκτῠπέομεν	ἐκτῠπέετε	ἐκτῠ́πεον
middle/ passive	indicative	ἐκτῠπεόμην	ἐκτῠπέου	ἐκτῠπέετο	ἐκτῠπέεσθον	ἐκτῠπεέσθην	ἐκτῠπεόμεθᾰ	ἐκτῠπέεσθε	ἐκτῠπέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐκτῠ́πουν, ἐκτῠπούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκτῠ́πουν	ἐκτῠ́πεις	ἐκτῠ́πει	ἐκτῠπεῖτον	ἐκτῠπείτην	ἐκτῠποῦμεν	ἐκτῠπεῖτε	ἐκτῠ́πουν
middle/ passive	indicative	ἐκτῠπούμην	ἐκτῠποῦ	ἐκτῠπεῖτο	ἐκτῠπεῖσθον	ἐκτῠπείσθην	ἐκτῠπούμεθᾰ	ἐκτῠπεῖσθε	ἐκτῠποῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κτῠπέεσκον, κτῠπεεσκόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κτῠπέεσκον	κτῠπέεσκες	κτῠπέεσκε(ν)	κτῠπεέσκετον	κτῠπεεσκέτην	κτῠπεέσκομεν	κτῠπεέσκετε	κτῠπέεσκον
middle/ passive	indicative	κτῠπεεσκόμην	κτῠπεέσκου	κτῠπεέσκετο	κτῠπεέσκεσθον	κτῠπεεσκέσθην	κτῠπεεσκόμε(σ)θᾰ	κτῠπεέσκεσθε	κτῠπεέσκοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κτῠπήσω, κτῠπήσομαι, κτῠπηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κτῠπήσω	κτῠπήσεις	κτῠπήσει	κτῠπήσετον	κτῠπήσετον	κτῠπήσομεν	κτῠπήσετε	κτῠπήσουσῐ(ν)
	optative	κτῠπήσοιμῐ	κτῠπήσοις	κτῠπήσοι	κτῠπήσοιτον	κτῠπησοίτην	κτῠπήσοιμεν	κτῠπήσοιτε	κτῠπήσοιεν
middle	indicative	κτῠπήσομαι	κτῠπήσῃ, κτῠπήσει	κτῠπήσεται	κτῠπήσεσθον	κτῠπήσεσθον	κτῠπησόμεθᾰ	κτῠπήσεσθε	κτῠπήσονται
	optative	κτῠπησοίμην	κτῠπήσοιο	κτῠπήσοιτο	κτῠπήσοισθον	κτῠπησοίσθην	κτῠπησοίμεθᾰ	κτῠπήσοισθε	κτῠπήσοιντο
passive	indicative	κτῠπηθήσομαι	κτῠπηθήσῃ	κτῠπηθήσεται	κτῠπηθήσεσθον	κτῠπηθήσεσθον	κτῠπηθησόμεθᾰ	κτῠπηθήσεσθε	κτῠπηθήσονται
	optative	κτῠπηθησοίμην	κτῠπηθήσοιο	κτῠπηθήσοιτο	κτῠπηθήσοισθον	κτῠπηθησοίσθην	κτῠπηθησοίμεθᾰ	κτῠπηθήσοισθε	κτῠπηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κτῠπήσειν			κτῠπήσεσθαι		κτῠπηθήσεσθαι
participle	m	κτῠπήσων			κτῠπησόμενος		κτῠπηθησόμενος
	f	κτῠπήσουσᾰ			κτῠπησομένη		κτῠπηθησομένη
	n	κτῠπῆσον			κτῠπησόμενον		κτῠπηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐκτῠπήσαᾰ, ἐκτῠπησαᾰ́μην, ἐκτῠπήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκτῠπήσαᾰ	ἐκτῠπήσαᾰς	ἐκτῠπήσαε(ν)	ἐκτῠπησάᾰτον	ἐκτῠπησαᾰ́την	ἐκτῠπησάᾰμεν	ἐκτῠπησάᾰτε	ἐκτῠπήσαᾰν
	subjunctive	κτῠπησάω	κτῠπησάῃς	κτῠπησάῃ	κτῠπησάητον	κτῠπησάητον	κτῠπησάωμεν	κτῠπησάητε	κτῠπησάωσῐ(ν)
	optative	κτῠπησάαιμῐ	κτῠπησάειᾰς, κτῠπησάαις	κτῠπησάειε(ν), κτῠπησάαι	κτῠπησάαιτον	κτῠπησααίτην	κτῠπησάαιμεν	κτῠπησάαιτε	κτῠπησάειᾰν, κτῠπησάαιεν
	imperative		κτῠπήσαον	κτῠπησαᾰ́τω	κτῠπησάᾰτον	κτῠπησαᾰ́των		κτῠπησάᾰτε	κτῠπησαᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκτῠπησαᾰ́μην	ἐκτῠπησάω	ἐκτῠπησάᾰτο	ἐκτῠπησάᾰσθον	ἐκτῠπησαᾰ́σθην	ἐκτῠπησαᾰ́μεθᾰ	ἐκτῠπησάᾰσθε	ἐκτῠπησάᾰντο
	subjunctive	κτῠπησάωμαι	κτῠπησάῃ	κτῠπησάηται	κτῠπησάησθον	κτῠπησάησθον	κτῠπησαώμεθᾰ	κτῠπησάησθε	κτῠπησάωνται
	optative	κτῠπησααίμην	κτῠπησάαιο	κτῠπησάαιτο	κτῠπησάαισθον	κτῠπησααίσθην	κτῠπησααίμεθᾰ	κτῠπησάαισθε	κτῠπησάαιντο
	imperative		κτῠπήσααι	κτῠπησαᾰ́σθω	κτῠπησάᾰσθον	κτῠπησαᾰ́σθων		κτῠπησάᾰσθε	κτῠπησαᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκτῠπήθην	ἐκτῠπήθης	ἐκτῠπήθη	ἐκτῠπήθητον	ἐκτῠπηθήτην	ἐκτῠπήθημεν	ἐκτῠπήθητε	ἐκτῠπήθησᾰν
	subjunctive	κτῠπηθῶ	κτῠπηθῇς	κτῠπηθῇ	κτῠπηθῆτον	κτῠπηθῆτον	κτῠπηθῶμεν	κτῠπηθῆτε	κτῠπηθῶσῐ(ν)
	optative	κτῠπηθείην	κτῠπηθείης	κτῠπηθείη	κτῠπηθεῖτον, κτῠπηθείητον	κτῠπηθείτην, κτῠπηθειήτην	κτῠπηθεῖμεν, κτῠπηθείημεν	κτῠπηθεῖτε, κτῠπηθείητε	κτῠπηθεῖεν, κτῠπηθείησᾰν
	imperative		κτῠπήθητῐ	κτῠπηθήτω	κτῠπήθητον	κτῠπηθήτων		κτῠπήθητε	κτῠπηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κτῠπησᾶαι			κτῠπησάᾰσθαι		κτῠπηθῆναι
participle	m	κτῠπησάᾱς			κτῠπησαᾰ́μενος		κτῠπηθείς
	f	κτῠπησάᾱσᾰ			κτῠπησαᾰμένη		κτῠπηθεῖσᾰ
	n	κτῠπησᾶᾰν			κτῠπησαᾰ́μενον		κτῠπηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κτῠ́πησᾰ, κτῠπησᾰ́μην, κτῠπήθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κτῠ́πησᾰ	κτῠ́πησᾰς	κτῠ́πησε(ν)	κτῠπήσᾰτον	κτῠπησᾰ́την	κτῠπήσᾰμεν	κτῠπήσᾰτε	κτῠ́πησᾰν
	subjunctive	κτῠπήσω, κτῠπήσωμῐ	κτῠπήσῃς, κτῠπήσῃσθᾰ	κτῠπήσῃ, κτῠπήσῃσῐ	κτῠπήσητον	κτῠπήσητον	κτῠπήσωμεν	κτῠπήσητε	κτῠπήσωσῐ(ν)
	optative	κτῠπήσαιμῐ	κτῠπήσαις, κτῠπήσαισθᾰ, κτῠπήσειᾰς	κτῠπήσειε(ν), κτῠπήσαι	κτῠπησεῖτον	κτῠπησείτην	κτῠπησεῖμεν	κτῠπησεῖτε	κτῠπησεῖεν
	imperative		κτῠ́πησον	κτῠπησᾰ́τω	κτῠπήσᾰτον	κτῠπησᾰ́των		κτῠπήσᾰτε	κτῠπησᾰ́ντων
middle	indicative	κτῠπησᾰ́μην	κτῠπήσᾰο	κτῠπήσᾰτο	κτῠπήσᾰσθον	κτῠπησᾰ́σθην	κτῠπησᾰ́με(σ)θᾰ	κτῠπήσᾰσθε	κτῠπήσᾰντο
	subjunctive	κτῠπήσωμαι	κτῠπήσηαι	κτῠπήσηται	κτῠπήσησθον	κτῠπήσησθον	κτῠπησώμε(σ)θᾰ	κτῠπήσησθε	κτῠπήσωνται
	optative	κτῠπησαίμην	κτῠπήσαιο	κτῠπήσαιτο	κτῠπήσαισθον	κτῠπησαίσθην	κτῠπησαίμε(σ)θᾰ	κτῠπήσαισθε	κτῠπησαίᾰτο
	imperative		κτῠ́πησαι	κτῠπησᾰ́σθω	κτῠπήσᾰσθον	κτῠπησᾰ́σθων		κτῠπήσᾰσθε	κτῠπησᾰ́σθων
passive	indicative	κτῠπήθην	κτῠπήθης	κτῠπήθη	κτῠπήθητον	κτῠπηθήτην	κτῠπήθημεν	κτῠπήθητε	κτῠπήθησᾰν, κτῠ́πηθεν
	subjunctive	κτῠπηθῶ	κτῠπηθῇς	κτῠπηθῇ	κτῠπηθῆτον	κτῠπηθῆτον	κτῠπηθῶμεν	κτῠπηθῆτε	κτῠπηθῶσῐ(ν)
	optative	κτῠπηθείην	κτῠπηθείης	κτῠπηθείη	κτῠπηθεῖτον, κτῠπηθείητον	κτῠπηθείτην, κτῠπηθειήτην	κτῠπηθεῖμεν, κτῠπηθείημεν	κτῠπηθεῖτε, κτῠπηθείητε	κτῠπήθειεν, κτῠπηθείησᾰν
	imperative		κτῠπήθητῐ	κτῠπηθήτω	κτῠπήθητον	κτῠπηθήτων		κτῠπήθητε	κτῠπηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κτῠπῆσαι/κτῠπησᾰ́μεν/κτῠπησᾰμέναι			κτῠπήσᾰσθαι		κτῠπηθῆναι/κτῠπηθήμεναι
participle	m	κτῠπήσᾱς			κτῠπησᾰ́μενος		κτῠπηθείς
	f	κτῠπήσᾱσᾰ			κτῠπησᾰμένη		κτῠπηθεῖσᾰ
	n	κτῠπῆσᾰν			κτῠπησᾰ́μενον		κτῠπηθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔκτῠπον, ἐκτῠπόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκτῠπον	ἔκτῠπες	ἔκτῠπε(ν)	ἐκτῠ́πετον	ἐκτῠπέτην	ἐκτῠ́πομεν	ἐκτῠ́πετε	ἔκτῠπον
	subjunctive	κτῠ́πω, κτῠ́πωμῐ	κτῠ́πῃς, κτῠ́πῃσθᾰ	κτῠ́πῃ, κτῠ́πῃσῐ	κτῠ́πητον	κτῠ́πητον	κτῠ́πωμεν	κτῠ́πητε	κτῠ́πωσῐ(ν)
	optative	κτῠ́ποιμῐ	κτῠ́ποις/κτῠ́ποισθᾰ	κτῠ́ποι	κτῠπεῖτον	κτῠπείτην	κτῠπεῖμεν	κτῠπεῖτε	κτῠπεῖεν
	imperative		κτῠ́πε	κτῠπέτω	κτῠ́πετον	κτῠπέτων		κτῠ́πετε	κτῠπόντων
middle	indicative	ἐκτῠπόμην	ἐκτῠ́πεο	ἐκτῠ́πετο	ἐκτῠ́πεσθον	ἐκτῠπέσθην	ἐκτῠπόμε(σ)θᾰ	ἐκτῠ́πεσθε	ἐκτῠ́ποντο
	subjunctive	κτῠ́πωμαι	κτῠ́πηαι	κτῠ́πηται	κτῠ́πησθον	κτῠ́πησθον	κτῠπώμε(σ)θᾰ	κτῠ́πησθε	κτῠ́πωνται
	optative	κτῠποίμην	κτῠ́ποιο	κτῠ́ποιτο	κτῠ́ποισθον	κτῠποίσθην	κτῠποίμε(σ)θᾰ	κτῠ́ποισθε	κτῠποίᾰτο
	imperative		κτῠ́πεο	κτῠπέσθω	κτῠ́πεσθον	κτῠπέσθων		κτῠ́πεσθε	κτῠπέσθων
		active			middle
infinitive		κτῠπεῖν/κτῠπέμεν(αι)			κτῠπέσθαι
participle	m	κτῠπών			κτῠπόμενος
	f	κτῠποῦσᾰ			κτῠπομένη
	n	κτῠπόν			κτῠπόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κτῠ́πον, κτῠπόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κτῠ́πον	κτῠ́πες	κτῠ́πε(ν)	κτῠ́πετον	κτῠπέτην	κτῠ́πομεν	κτῠ́πετε	κτῠ́πον
middle	indicative	κτῠπόμην	κτῠ́πεο	κτῠ́πετο	κτῠ́πεσθον	κτῠπέσθην	κτῠπόμε(σ)θᾰ	κτῠ́πεσθε	κτῠ́ποντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• κτύπημα (ktúpēma)
• κτυπητής (ktupētḗs)

Descendants

• Greek: χτυπάω (chtypáo), χτυπώ (chtypó), κτυπώ (ktypó), κτυπάω (ktypáo)

Further reading

• “κτυπέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• κτυπέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• κτυπέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “κτυπέω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “κτυπέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • bang idem, page 61.
  • boom idem, page 89.
  • clang idem, page 134.
  • clash idem, page 135.
  • clatter idem, page 136.
  • crash idem, page 182.
  • hurtle idem, page 411.
  • jar idem, page 461.
  • patter idem, page 599.
  • rattle idem, page 673.
  • resound idem, page 703.
  • roar idem, page 719.
  • rumble idem, page 726.
  • sound idem, page 796.