οργή
Jump to navigation
Jump to search
See also: ὀργή
Greek[edit]
Etymology[edit]
From the Ancient Greek ὀργή (orgḗ).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
οργή • (orgí) f (uncountable)
Declension[edit]
οργή
| case \ number | singular |
|---|---|
| nominative | οργή • |
| genitive | οργής • |
| accusative | οργή • |
| vocative | οργή • |
Synonyms[edit]
- θυμός m (thymós)
See also[edit]
- παραφορά f (paraforá, “wild excitement”)