παρηγοριά

Greek

Alternative forms

• παρηγόρια (parigória) (vernacular)
• παρηγορία (parigoría) (archaical, poetic)

Etymology

Inherited from Byzantine Greek παρηγοριά (parēgoriá), from Ancient Greek παρηγορία (parēgoría) with synizesis to -ιά (-iá), from παρήγορος (parḗgoros), παρ- (par-) + the ancient stem ηγορ- of ἀγορά (agorá) with lengthening for the initial 〈α〉 + -ία (-ía)

Pronunciation

• IPA^(key): /pa.ɾi.ɣoˈɾʝa/
• Hyphenation: πα‧ρη‧γο‧ριά

Noun

παρηγοριά • (parigoriá) f (plural παρηγοριές)

1. consolation, solace, comfort

   Τα λόγια σας μου ήταν παρηγοριά όταν έχασα τον πατέρα μου.

   Ta lógia sas mou ítan parigoriá ótan échasa ton patéra mou.

   Your words were a comfort to me when I lost my father.

   • 1823, Dionysios Solomos, Ύμνος εις την Ελευθερίαν [Hymn to Liberty]:

     Δυστυχής! Παρηγορία
     μόνη σοῦ ἕμενε νὰ λὲς
     περασμένα μεγαλεῖα
     καὶ διηγώντας τα νὰ κλαῖς.

     Dystychís! Parigoría
     móni sou émene na les
     perasména megaleía
     kai diigóntas ta na klais.

     O sad one! Your only consolation
     left was to speak
     of past glories
     and in recounting them, to cry.

Declension

declension of παρηγοριά

case     \     number	singular	plural
nominative	παρηγοριά •	παρηγοριές •
genitive	παρηγοριάς •	παρηγοριών •
accusative	παρηγοριά •	παρηγοριές •
vocative	παρηγοριά •	παρηγοριές •

Synonyms

• ανακούφιση f (anakoúfisi)

Related terms

• καφές της παρηγοριάς m (kafés tis parigoriás, “funeral coffee”)
• παρηγορώ (parigoró, “console”)
• παρήγορος (parígoros, “comforting”)