πλάστης

See also: πλαστής

Greek

Etymology

From Ancient Greek πλάστης (plástēs).

Noun

πλάστης • (plástis) m

1. builder, creator, maker
2. moulder, shaper (worker)
3. rolling pin (utensil)

Declension

declension of πλάστης

case     \     number	singular	plural
nominative	πλάστης •	πλάστες •
genitive	πλάστη •	πλαστών •
accusative	πλάστη •	πλάστες •
vocative	πλάστη •	πλάστες •

Related terms

• see: δημιουργός m (dimiourgós, “craftsman, creator”)
• πλάθω (plátho, “to make, to create”)
• πλάσιμο n (plásimo, “moulding, modelling”)