σοί

See also: σοι and σόι

Ancient Greek

second person pronoun ^(edit)

case	singular		dual	plural
	str.	encl.	str.	str.
nominative	σύ		σφώ, σφῶϊ	ῡ̔μεῖς
genitive	σοῦ	σου	σφῷν	ῡ̔μῶν
dative	σοί	σοι	σφῷν	ῡ̔μῖν
accusative	σέ	σε	σφώ, σφῶϊ	ῡ̔μᾶς
adjective	σός		σφωΐτερος	ῡ̔μέτερος

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sǒi̯/ → /sy/ → /si/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sǒi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sy/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si/

Pronoun

σοί • (soí)

1. stressed dative singular of σύ (sú)

Alternative forms

• σοι (soi) — unstressed

Adjective

σοί • (soí)

1. nominative/vocative masculine plural of σός (sós)