σπανός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From Byzantine Greek σπανός (spanós), first combining form of Koine Greek σπανοπώγων (spanopṓgōn, “who has a sparce beard”)[1]
or,[2] directly from the Ancient Greek σπάνιος (spánios, “rare”) in the pattern of ὀρθός (orthós)-ὄρθιος (órthios).
Related to σπαρνός (sparnós). Possibly related to spārns to describe birds (they have no hairs).
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
σπανός • (spanós) m (feminine σπανή, neuter σπανό)
Declension[edit]
Declension of σπανός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | σπανός • | σπανή • | σπανό • | σπανοί • | σπανές • | σπανά • |
| genitive | σπανού • | σπανής • | σπανού • | σπανών • | σπανών • | σπανών • |
| accusative | σπανό • | σπανή • | σπανό • | σπανούς • | σπανές • | σπανά • |
| vocative | σπανέ • | σπανή • | σπανό • | σπανοί • | σπανές • | σπανά • |
Derived terms[edit]
- σπανομαρία f (spanomaría)
- Σπανός (Spanós) (a surname)
References[edit]
- ^ σπανός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
- ^ σπανός - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas (in Greek), Athens: Lexicology Centre