χαρούμενος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Byzantine Greek χαρούμενος (kharoúmenos), from χαιρούμενος (chairoúmenos) with influence of noun χαρά (chará, “joy”), a passive present participle of χαίρω (chaíro), with ending -ούμενος (-oúmenos).[1]
Pronunciation[edit]
Participle[edit]
χαρούμενος • (charoúmenos) m (feminine χαρούμενη, neuter χαρούμενο) chiefly used adjectivally
Declension[edit]
Declension of χαρούμενος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | χαρούμενος • | χαρούμενη • | χαρούμενο • | χαρούμενοι • | χαρούμενες • | χαρούμενα • |
| genitive | χαρούμενου • | χαρούμενης • | χαρούμενου • | χαρούμενων • | χαρούμενων • | χαρούμενων • |
| accusative | χαρούμενο • | χαρούμενη • | χαρούμενο • | χαρούμενους • | χαρούμενες • | χαρούμενα • |
| vocative | χαρούμενε • | χαρούμενη • | χαρούμενο • | χαρούμενοι • | χαρούμενες • | χαρούμενα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο χαρούμενος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο χαρούμενος, etc.) | |||||
Derived terms[edit]
- χαρούμενα (charoúmena, adverb)
References[edit]
- ^ χαρούμενος - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas (in Greek), Athens: Lexicology Centre
Categories:
- Greek terms inherited from Byzantine Greek
- Greek terms derived from Byzantine Greek
- Greek terms suffixed with -ούμενος
- Greek terms with IPA pronunciation
- Greek non-lemma forms
- Greek participles
- Greek lemmas
- Greek passive present participles
- Greek terms with usage examples
- Greek adjectives in declension ος-η-ο