се разбучува

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [sɛ razˈbut͡ʃuva]

Verb

се разбучува • (se razbučuva) third-singular present, impf (perfective се разбучи)

1. (reflexive with се, inchoative, intensive) to start producing noise (of a mechanical device)

Conjugation

Conjugation of се разбучува (imperfective, present in -а)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	се разбучувал	—	adjectival participle	—
feminine	се разбучувала	—	adverbial participle	разбучувајќи се
neuter	се разбучувало	—	verbal noun	разбучување
plural	се разбучувале	—	perfect participle	разбучувано
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	се разбучувам	се разбучував	—	—
2nd singular	се разбучуваш	се разбучуваше	—	разбучувај се
3rd singular	се разбучува	се разбучуваше	—	—
1st plural	се разбучуваме	се разбучувавме	—	—
2nd plural	се разбучувате	се разбучувавте	—	разбучувајте се
3rd plural	се разбучуваат	се разбучуваа	—	—
Compound tenses
perfect	сум се разбучувал		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	се имам разбучувано		present of има + perfect participle
pluperfect	бев се разбучувал		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	се имав разбучувано		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум се имал разбучувано		perfect of има + perfect participle
future	ќе се разбучувам		ќе + present
има-future	ќе се имам разбучувано		future of има + perfect participle
future in the past	ќе се разбучував		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе се имав разбучувано		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум се разбучувал		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум се имал разбучувано		future reported of има + perfect participle
conditional	би се разбучувал		би + imperfect l-participle
има-conditional	би се имал разбучувано		conditional of има + perfect participle