خطاب

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Arabic[edit]

Etymology 1[edit]

Root
خ ط ب (ḵ-ṭ-b)

Cognate with Hebrew מכתב (mikhtáv).

Noun[edit]

خِطَاب (ḵiṭābm (plural خِطَابَات (ḵiṭābāt) or أَخْطِبَة (ʔaḵṭiba))

  1. verbal noun of خَاطَبَ (ḵāṭaba) (form III)
  2. address, speech
  3. letter
Declension[edit]
Descendants[edit]
  • Turkish: hitap
References[edit]

Etymology 2[edit]

Noun[edit]

خُطَّاب (ḵuṭṭābm pl

  1. plural of خَاطِب (ḵāṭib)

Etymology 3[edit]

Adjective[edit]

خُطَّاب (ḵuṭṭābm pl

  1. masculine plural of خَاطِب (ḵāṭib)

Persian[edit]

Etymology 1[edit]

Borrowed from Arabic خِطَاب (ḵiṭāb).

Pronunciation[edit]

 

Readings
Classical reading? xitāḇ
Dari reading? xitāb
Iranian reading? xetâb
Tajik reading? xitob

Noun[edit]

Dari خطاب
Iranian Persian
Tajik хитоб

خطاب (xetâb)

  1. address; speech addressing someone
    خطابی به منxetâbi be manan address towards me
    کسی را مورد خطاب قرار دادنkasi râ mowred-e xetâb qarâr dâdanto address somebody
Derived terms[edit]

Etymology 2[edit]

Borrowed from Arabic خُطَّاب (ḵuṭṭāb).

Pronunciation[edit]

 

Readings
Classical reading? xuttāḇ
Dari reading? xuttāb
Iranian reading? xottâb
Tajik reading? xuttob

Noun[edit]

Dari خطاب
Iranian Persian
Tajik хуттоб

خطاب (xottâb)

  1. plural of خاطب (xâteb)