เค็ม

See also: เคมี

Thai

Etymology

From Old Chinese 鹹 (OC *ɡrɯːm, “salty”) or 鹽 (OC *ɡ·lam, *ɡ·lams, “salt, salty”). Cognate with Northern Thai ᨣᩮ᩠ᨾ, Lao ເຄັມ (khem), Lü ᦋᦲᧄ (tsiim), Tai Dam ꪹꪁꪸꪣ, Shan ၸဵမ်း (tsáem), Phake ꩡ်ံ (cṃ) or ꩡိမ် (cim), Ahom 𑜀𑜧𑜪 (kawṃ) or 𑜀𑜢𑜉𑜫 (kim), Zuojiang Zhuang keemz, Saek แค๊ม.

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		เค็ม e g ˘ m
Romanization	Paiboon	kem
	Royal Institute	khem
(standard) IPA(key)		/kʰem˧/(R)

Adjective

เค็ม • (kem) (abstract noun ความเค็ม)

1. salty; salted.
2. (slang) stingy; miserly; penurious; niggardly.

Derived terms

• กรอบเค็ม
• ของเค็ม
• ไข่เค็ม
• ดินเค็ม
• ต้มเค็ม
• ตะเพียนน้ำเค็ม
• น้ำเค็ม (nám-kem)
• เนื้อเค็ม
• ปลาเค็ม
• ไรน้ำเค็ม
• ลูกน้ำเค็ม

 

See also

Basic tastes in Thai · รส หรือ รสชาติ (layout · text)
หวาน (wǎan)	เปรี้ยว (bprîao), ส้ม (sôm)	เค็ม (kem)	ขม (kǒm)	เผ็ด (pèt)	อูมามิ (uu-maa-mí)