кидать

Russian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kydati. Cognate with English shoot.

Pronunciation

• IPA^(key): [kʲɪˈdatʲ]

• Audio

  (file)

Verb

кида́ть • (kidátʹ) impf (perfective кидану́ть or ки́нуть)

1. to throw, to cast, to fling
2. (colloquial) to abandon, to leave behind (somebody)
3. (colloquial) to cheat, to swindle

Conjugation

Conjugation of кида́ть (class 1a imperfective transitive)

Note: For declension of participles, see their entries. Adverbial participles are indeclinable.

imperfective aspect
infinitive	кида́ть kidátʹ
participles	present tense	past tense
active	кида́ющий kidájuščij	кида́вший kidávšij
passive	кида́емый kidájemyj	—
adverbial	кида́я kidája	кида́в kidáv, кида́вши kidávši
	present tense	future tense
1st singular (я)	кида́ю kidáju	бу́ду кида́ть búdu kidátʹ
2nd singular (ты)	кида́ешь kidáješʹ	бу́дешь кида́ть búdešʹ kidátʹ
3rd singular (он/она́/оно́)	кида́ет kidájet	бу́дет кида́ть búdet kidátʹ
1st plural (мы)	кида́ем kidájem	бу́дем кида́ть búdem kidátʹ
2nd plural (вы)	кида́ете kidájete	бу́дете кида́ть búdete kidátʹ
3rd plural (они́)	кида́ют kidájut	бу́дут кида́ть búdut kidátʹ
imperative	singular	plural
	кида́й kidáj	кида́йте kidájte
past tense	singular	plural (мы/вы/они́)
masculine (я/ты/он)	кида́л kidál	кида́ли kidáli
feminine (я/ты/она́)	кида́ла kidála
neuter (оно́)	кида́ло kidálo

Derived terms

• See ки́нуть (kínutʹ) for derived terms.

Related terms

• вы́кидыш (výkidyš)
• кида́ла (kidála)
• наки́дка (nakídka)
• откидно́й (otkidnój)
• прики́д (prikíd)
• прики́дка (prikídka)
• ски́дка (skídka)