կարեմ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Armenian[edit]

Etymology 1[edit]

A Georgian-Zan borrowing, ultimately from Proto-Georgian-Zan *ḳar- ~ *ḳr- (“to bind”).

Verb[edit]

կարեմ • (karem)  (aorist indicative կարեցի)

  1. (transitive) to bind, fix, attach, pin; to sew, to join or unite with thread
    կարել հարեւանցի ― karel harewancʻi ― to tack, to baste
    կարել զոք ընդ որմն ― karel zokʻ ənd ormn ― to pin against the wall, to transfix
    • 5th century, Bible, 1 Samuel 18.11:
      Եւ ասէ. hարից կարեցից զԴաւիթ գեղարդեամբս ընդ որմն:
      Ew asē. haricʻ karecʻicʻ zDawitʻ gełardeambs ənd ormn:
      And he [Saul] says: I will smite and pin David to the wall with my spear.
Conjugation[edit]
active
infinitive կարել (karel) participle կարեցեալ, կարեալ (karecʻeal, kareal)
causative — aorist stem կարեց- (karecʻ-)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մեք դուք նոքա
present կարեմ (karem) կարես (kares) կարէ (karē) կարեմք (karemkʻ) կարէք (karēkʻ) կարեն (karen)
imperfect կարէի, կարեի* (karēi, karei*) կարէիր, կարեիր* (karēir, kareir*) կարէր (karēr) կարէաք, կարեաք* (karēakʻ, kareakʻ*) կարէիք, կարեիք* (karēikʻ, kareikʻ*) կարէին, կարեին* (karēin, karein*)
aorist կարեցի (karecʻi) կարեցեր (karecʻer) կարեաց (kareacʻ) կարեցաք (karecʻakʻ) կարեցէք, կարեցիք (karecʻēkʻ, karecʻikʻ) կարեցին (karecʻin)
subjunctive ես դու նա մեք դուք նոքա
present կարիցեմ (karicʻem) կարիցես (karicʻes) կարիցէ (karicʻē) կարիցեմք (karicʻemkʻ) կարիցէք (karicʻēkʻ) կարիցեն (karicʻen)
aorist կարեցից (karecʻicʻ) կարեսցես (karescʻes) կարեսցէ (karescʻē) կարեսցուք (karescʻukʻ) կարեսջիք (karesǰikʻ) կարեսցեն (karescʻen)
imperatives — (դու) — — (դուք) —
imperative — կարեա՛ (kareá) — — կարեցէ՛ք (karecʻḗkʻ) —
cohortative — կարեսջի՛ր (karesǰír) — — կարեսջի՛ք (karesǰíkʻ) —
prohibitive — մի՛ կարեր (mí karer) — — մի՛ կարէք (mí karēkʻ) —
*rare
mediopassive
infinitive կարել, կարիլ* (karel, karil*) participle կարեցեալ, կարեալ (karecʻeal, kareal)
causative — aorist stem կարեց- (karecʻ-)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մեք դուք նոքա
present կարիմ (karim) կարիս (karis) կարի (kari) կարիմք (karimkʻ) կարիք (karikʻ) կարին (karin)
imperfect կարէի (karēi) կարէիր (karēir) կարէր, կարիւր (karēr, kariwr) կարէաք (karēakʻ) կարէիք (karēikʻ) կարէին (karēin)
aorist կարեցայ (karecʻay) կարեցար (karecʻar) կարեցաւ (karecʻaw) կարեցաք (karecʻakʻ) կարեցայք (karecʻaykʻ) կարեցան (karecʻan)
subjunctive ես դու նա մեք դուք նոքա
present կարիցիմ (karicʻim) կարիցիս (karicʻis) կարիցի (karicʻi) կարիցիմք (karicʻimkʻ) կարիցիք (karicʻikʻ) կարիցին (karicʻin)
aorist կարեցայց (karecʻaycʻ) կարեսցիս (karescʻis) կարեսցի (karescʻi) կարեսցուք (karescʻukʻ) կարեսջիք (karesǰikʻ) կարեսցին (karescʻin)
imperatives — (դու) — — (դուք) —
imperative — կարեա՛ց (kareácʻ) — — կարեցարո՛ւք (karecʻarúkʻ) —
cohortative — կարեսջի՛ր (karesǰír) — — կարեսջի՛ք (karesǰíkʻ) —
prohibitive — մի՛ կարիր (mí karir) — — մի՛ կարիք (mí karikʻ) —
*post-classical
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
  • Armenian: կարել (karel)

Further reading[edit]

  • Ačaṙean, Hračʻeay (1973) “կար”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume II, Yerevan: University Press, page 541ab, unknown origin
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “կարեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy

Etymology 2[edit]

From կար (kar).

Verb[edit]

կարեմ • (karem)  (aorist indicative կարացի)

  1. (intransitive) to be able, to have the power or faculty to, to be in a condition to
    ոչ եւս կարել ― očʻ ews karel ― to be quite exhausted or spent
    չկարել ― čʻkarel ― to be unable
    չկարեմ առնել զայդ ― čʻkarem aṙnel zayd ― I cannot do it
    արարից՝ եթէ կարացից ― araricʻ, etʻē karacʻicʻ ― I will do it if I can
Conjugation[edit]
active
infinitive կարել (karel) participle կարացեալ (karacʻeal)
causative — aorist stem կարաց- (karacʻ-)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մեք դուք նոքա
present կարեմ (karem) կարես (kares) կարէ (karē) կարեմք (karemkʻ) կարէք (karēkʻ) կարեն (karen)
imperfect կարէի, կարեի* (karēi, karei*) կարէիր, կարեիր* (karēir, kareir*) կարէր (karēr) կարէաք, կարեաք* (karēakʻ, kareakʻ*) կարէիք, կարեիք* (karēikʻ, kareikʻ*) կարէին, կարեին* (karēin, karein*)
aorist կարացի (karacʻi) կարացեր (karacʻer) կարաց (karacʻ) կարացաք (karacʻakʻ) կարացէք, կարացիք (karacʻēkʻ, karacʻikʻ) կարացին (karacʻin)
subjunctive ես դու նա մեք դուք նոքա
present կարիցեմ (karicʻem) կարիցես (karicʻes) կարիցէ (karicʻē) կարիցեմք (karicʻemkʻ) կարիցէք (karicʻēkʻ) կարիցեն (karicʻen)
aorist կարացից (karacʻicʻ) կարասցես (karascʻes) կարասցէ (karascʻē) կարասցուք (karascʻukʻ) կարասջիք (karasǰikʻ) կարասցեն (karascʻen)
imperatives — (դու) — — (դուք) —
imperative — կարա՛ (kará) — — կարացէ՛ք (karacʻḗkʻ) —
cohortative — կարասջի՛ր (karasǰír) — — կարասջի՛ք (karasǰíkʻ) —
prohibitive — մի՛ կարեր (mí karer) — — մի՛ կարէք (mí karēkʻ) —
*rare
note the aorist stem
Descendants[edit]

References[edit]

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “կարեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Godel, Robert (1975) An introduction to the study of classical Armenian, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, page 51
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=կարեմ&oldid=75584228"