acconcilio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From ad- (to, towards) +‎ conciliō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

acconciliō (present infinitive acconciliāre, perfect active acconciliāvī, supine acconciliātum); first conjugation

  1. to advise, suggest, recommend, counsel

Conjugation[edit]

   Conjugation of acconciliō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present acconciliō acconciliās acconciliat acconciliāmus acconciliātis acconciliant
imperfect acconciliābam acconciliābās acconciliābat acconciliābāmus acconciliābātis acconciliābant
future acconciliābō acconciliābis acconciliābit acconciliābimus acconciliābitis acconciliābunt
perfect acconciliāvī acconciliāvistī acconciliāvit acconciliāvimus acconciliāvistis acconciliāvērunt,
acconciliāvēre
pluperfect acconciliāveram acconciliāverās acconciliāverat acconciliāverāmus acconciliāverātis acconciliāverant
future perfect acconciliāverō acconciliāveris acconciliāverit acconciliāverimus acconciliāveritis acconciliāverint
passive present acconcilior acconciliāris,
acconciliāre
acconciliātur acconciliāmur acconciliāminī acconciliantur
imperfect acconciliābar acconciliābāris,
acconciliābāre
acconciliābātur acconciliābāmur acconciliābāminī acconciliābantur
future acconciliābor acconciliāberis,
acconciliābere
acconciliābitur acconciliābimur acconciliābiminī acconciliābuntur
perfect acconciliātus + present active indicative of sum
pluperfect acconciliātus + imperfect active indicative of sum
future perfect acconciliātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present acconciliem acconciliēs acconciliet acconciliēmus acconciliētis acconcilient
imperfect acconciliārem acconciliārēs acconciliāret acconciliārēmus acconciliārētis acconciliārent
perfect acconciliāverim acconciliāverīs acconciliāverit acconciliāverīmus acconciliāverītis acconciliāverint
pluperfect acconciliāvissem acconciliāvissēs acconciliāvisset acconciliāvissēmus acconciliāvissētis acconciliāvissent
passive present acconcilier acconciliēris,
acconciliēre
acconciliētur acconciliēmur acconciliēminī acconcilientur
imperfect acconciliārer acconciliārēris,
acconciliārēre
acconciliārētur acconciliārēmur acconciliārēminī acconciliārentur
perfect acconciliātus + present active subjunctive of sum
pluperfect acconciliātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present acconciliā acconciliāte
future acconciliātō acconciliātō acconciliātōte acconciliantō
passive present acconciliāre acconciliāminī
future acconciliātor acconciliātor acconciliantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives acconciliāre acconciliāvisse acconciliātūrum esse acconciliārī acconciliātum esse acconciliātum īrī
participles acconciliāns acconciliātūrus acconciliātus acconciliandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
acconciliandī acconciliandō acconciliandum acconciliandō acconciliātum acconciliātū

Descendants[edit]

  • Portuguese: aconselhar
  • Spanish: aconsejar