benieuwen

Dutch

Etymology

From nieuw +‎ be- -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈniu̯ə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: be‧nieu‧wen
• Rhymes: -iu̯ən

Verb

benieuwen

1. (transitive) to arouse a feeling of curiosity or longing to see, hear or understand something

   Het zal mij benieuwen!

   I can't wait!

Inflection

Conjugation of benieuwen (weak, prefixed)
infinitive	benieuwen
past singular	benieuwde
past participle	benieuwd
infinitive	benieuwen
gerund	benieuwen n
	present tense	past tense
1st person singular	benieuw	benieuwde
2nd person sing. (jij)	benieuwt	benieuwde
2nd person sing. (u)	benieuwt	benieuwde
2nd person sing. (gij)	benieuwt	benieuwde
3rd person singular	benieuwt	benieuwde
plural	benieuwen	benieuwden
subjunctive sing.1	benieuwe	benieuwde
subjunctive plur.1	benieuwen	benieuwden
imperative sing.	benieuw
imperative plur.1	benieuwt
participles	benieuwend	benieuwd
1) Archaic.

Derived terms

• benieuwd