bevochtigen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From be- + vochtigen. Replaced older bevochten, influenced by vochtig.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
bevochtigen
- (transitive) to wet, to dampen
- (transitive) to moisturize
Inflection[edit]
| Conjugation of bevochtigen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bevochtigen | |||
| past singular | bevochtigde | |||
| past participle | bevochtigd | |||
| infinitive | bevochtigen | |||
| gerund | bevochtigen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | bevochtig | bevochtigde | ||
| 2nd person sing. (jij) | bevochtigt | bevochtigde | ||
| 2nd person sing. (u) | bevochtigt | bevochtigde | ||
| 2nd person sing. (gij) | bevochtigt | bevochtigde | ||
| 3rd person singular | bevochtigt | bevochtigde | ||
| plural | bevochtigen | bevochtigden | ||
| subjunctive sing.1 | bevochtige | bevochtigde | ||
| subjunctive plur.1 | bevochtigen | bevochtigden | ||
| imperative sing. | bevochtig | |||
| imperative plur.1 | bevochtigt | |||
| participles | bevochtigend | bevochtigd | ||
| 1) Archaic. | ||||