buiten

See also: buiten-

Dutch

Etymology

From Middle Dutch buten, from Old Dutch *būtan, from Proto-West Germanic *biūtan (“outside of, around, without, except”), equivalent to be- +‎ uit +‎ -en. Cognate to English but, Luxembourgish baussen, West Frisian bûten, Saterland Frisian buute (“without”), Dutch Low Saxon buten.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbœy̯.tə(n)/

• audio

  (file)

• Hyphenation: bui‧ten
• Rhymes: -œy̯tən

Adverb

buiten

1. outside

   Het is mooi weer, laten we buiten spelen.

   The weather is nice, let's play outside.

Derived terms

• de bloemetjes buiten zetten
• de vuile was buiten hangen

 

Descendants

• Afrikaans: buite
• Berbice Creole Dutch: bitmo, bitum
• Jersey Dutch: bäute
• Negerhollands: bittie, bytten
  • → Virgin Islands Creole: abidi (archaic)
• → Caribbean Hindustani: boiti

Preposition

buiten

1. outside, out of

Inflection

Pronominal adverbs of buiten

preposition	buiten
postpositional adv.	buiten
+ het (it)	erbuiten
+ dit (this)	hierbuiten
+ dat (that)	daarbuiten
+ wat (what)	waarbuiten
+ iets (something)	ergens buiten
+ niets (nothing)	nergens buiten
+ alles (everything)	overal buiten

Derived terms

• buiten de deur
• buiten de pot pissen
• buitengewoon
• buitenkant
• buitenland
• buitensluiten

 

Descendants

• Afrikaans: buite
• → Sranan Tongo: boiti
  • → Saramaccan: boítí

Noun

buiten n (plural buitens, diminutive buitentje n)

1. A mansion and its surrounding estate in the countryside.

   Synonym: buitenplaats