calmo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: calmó and calmò

Catalan[edit]

Verb[edit]

calmo

  1. first-person singular present indicative of calmar

Galician[edit]

Etymology[edit]

From calma.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

calmo (feminine calma, masculine plural calmos, feminine plural calmas)

  1. calm, peaceful; easygoing
    Synonyms: acougado, pacífico, plácido, tranquilo
  2. slow, slack
    Synonyms: cachazudo, pachorrento

Related terms[edit]

References[edit]

  • calmo” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • calmo” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • calmo” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • calmo” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Italian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈkal.mo/
  • Rhymes: -almo
  • Hyphenation: càl‧mo

Etymology 1[edit]

From calmare (to calm) +‎ -o.

Adjective[edit]

calmo (feminine calma, masculine plural calmi, feminine plural calme, superlative calmissimo)

  1. calm, peaceful, quiet, still
    Synonyms: quieto, tranquillo, immobile
    Antonym: agitato
Related terms[edit]

Etymology 2[edit]

Borrowed from Venetian, from Latin calamus. Doublet of calamo.

Noun[edit]

calmo m (plural calmi)

  1. (obsolete) Synonym of marza

Etymology 3[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb[edit]

calmo

  1. first-person singular present indicative of calmare

Further reading[edit]

  • calmo1 in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
  • calmo2 in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana

Anagrams[edit]

Portuguese[edit]

Etymology 1[edit]

From calma.

Pronunciation[edit]

 
  • (Brazil) IPA(key): /ˈkaw.mu/ [ˈkaʊ̯.mu]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /ˈkaw.mo/ [ˈkaʊ̯.mo]

Adjective[edit]

calmo (feminine calma, masculine plural calmos, feminine plural calmas)

  1. calm
  2. serene

Etymology 2[edit]

Verb[edit]

calmo

  1. first-person singular present indicative of calmar

Spanish[edit]

Etymology[edit]

From calma.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈkalmo/ [ˈkal.mo]
  • Rhymes: -almo
  • Syllabification: cal‧mo

Adjective[edit]

calmo (feminine calma, masculine plural calmos, feminine plural calmas)

  1. calm (at rest)
    Synonyms: tranquilo, quieto

Verb[edit]

calmo

  1. first-person singular present indicative of calmar

Further reading[edit]