consecratrix
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /kon.seˈkraː.triːks/, [kõːs̠ɛˈkräːt̪riːks̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kon.seˈkra.triks/, [konseˈkräːt̪riks]
Noun[edit]
cōnsecrātrīx f (genitive cōnsecrātrīcis, masculine cōnsecrātor); third declension
- she who consecrates or dedicates
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cōnsecrātrīx | cōnsecrātrīcēs |
Genitive | cōnsecrātrīcis | cōnsecrātrīcum |
Dative | cōnsecrātrīcī | cōnsecrātrīcibus |
Accusative | cōnsecrātrīcem | cōnsecrātrīcēs |
Ablative | cōnsecrātrīce | cōnsecrātrīcibus |
Vocative | cōnsecrātrīx | cōnsecrātrīcēs |
References[edit]
- “consecratrix”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- consecratrix in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.