culta

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Asturian[edit]

Adjective[edit]

culta

  1. feminine singular of cultu

Latin[edit]

Noun[edit]

culta f (genitive cultae); first declension

  1. grain fields
  2. countryside

Declension[edit]

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative culta cultae
Genitive cultae cultārum
Dative cultae cultīs
Accusative cultam cultās
Ablative cultā cultīs
Vocative culta cultae

Participle[edit]

culta

  1. inflection of cultus:
    1. nominative/vocative/ablative feminine singular
    2. nominative/accusative/nominative neuter plural

References[edit]

  • culta”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • culta in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • culta in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • things indispensable to a life of comfort: res ad victum cultumque necessariae
    • (ambiguous) to civilise men, a nation: homines, gentem a fera agrestique vita ad humanum cultum civilemque deducere (De Or. 1. 8. 33)
  • Online Latin dictionary, Olivetti

Portuguese[edit]

Adjective[edit]

culta

  1. feminine singular of culto

Spanish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈkulta/ [ˈkul̪.t̪a]
  • Rhymes: -ulta
  • Syllabification: cul‧ta

Adjective[edit]

culta f

  1. feminine singular of culto