deliquesco

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

(Classical) IPA(key): /deː.liˈkʷeːs.koː/, [d̪eːlʲɪˈkʷeːs̠koː]

Verb[edit]

dēliquēscō (present infinitive dēliquēscere, perfect active dēlicuī); third conjugation, no passive, no supine stem

  1. to melt, dissolve
  2. to vanish, to disappear

Conjugation[edit]

   Conjugation of dēliquēscō (third conjugation, no supine stem, active only)
indicative singular plural
first second third first second third
active present dēliquēscō dēliquēscis dēliquēscit dēliquēscimus dēliquēscitis dēliquēscunt
imperfect dēliquēscēbam dēliquēscēbās dēliquēscēbat dēliquēscēbāmus dēliquēscēbātis dēliquēscēbant
future dēliquēscam dēliquēscēs dēliquēscet dēliquēscēmus dēliquēscētis dēliquēscent
perfect dēlicuī dēlicuistī dēlicuit dēlicuimus dēlicuistis dēlicuērunt,
dēlicuēre
pluperfect dēlicueram dēlicuerās dēlicuerat dēlicuerāmus dēlicuerātis dēlicuerant
future perfect dēlicuerō dēlicueris dēlicuerit dēlicuerimus dēlicueritis dēlicuerint
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present dēliquēscam dēliquēscās dēliquēscat dēliquēscāmus dēliquēscātis dēliquēscant
imperfect dēliquēscerem dēliquēscerēs dēliquēsceret dēliquēscerēmus dēliquēscerētis dēliquēscerent
perfect dēlicuerim dēlicuerīs dēlicuerit dēlicuerīmus dēlicuerītis dēlicuerint
pluperfect dēlicuissem dēlicuissēs dēlicuisset dēlicuissēmus dēlicuissētis dēlicuissent
imperative singular plural
first second third first second third
active present dēliquēsce dēliquēscite
future dēliquēscitō dēliquēscitō dēliquēscitōte dēliquēscuntō
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives dēliquēscere dēlicuisse
participles dēliquēscēns
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
dēliquēscendī dēliquēscendō dēliquēscendum dēliquēscendō

References[edit]

deliquesco in D. P. Simpson, Cassell's Latin Dictionary, Wiley Publishing, 1968