dilectio
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Noun
[edit]dīlēctiō f (genitive dīlēctiōnis); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dīlēctiō | dīlēctiōnēs |
Genitive | dīlēctiōnis | dīlēctiōnum |
Dative | dīlēctiōnī | dīlēctiōnibus |
Accusative | dīlēctiōnem | dīlēctiōnēs |
Ablative | dīlēctiōne | dīlēctiōnibus |
Vocative | dīlēctiō | dīlēctiōnēs |
Descendants
[edit]References
[edit]- “dilectio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dilectio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- dilectio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.