doctoratus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology 1[edit]

From doctor +‎ -ātus.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

doctōrātus m (genitive doctōrātūs); fourth declension

  1. (Medieval Latin) doctorate, the degree of a doctor
Declension[edit]

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative doctōrātus doctōrātūs
Genitive doctōrātūs doctōrātuum
Dative doctōrātuī doctōrātibus
Accusative doctōrātum doctōrātūs
Ablative doctōrātū doctōrātibus
Vocative doctōrātus doctōrātūs
Descendants[edit]
  • Catalan: doctorat
  • English: doctorate
  • French: doctorat
  • German: Doktorat
  • Romanian: doctorat
  • Spanish: doctorado

References[edit]

Etymology 2[edit]

Perfect passive participle of doctōrō.

Participle[edit]

doctōrātus (feminine doctōrāta, neuter doctōrātum); first/second-declension participle

  1. (Medieval Latin) awarded with a doctorate
Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative doctōrātus doctōrāta doctōrātum doctōrātī doctōrātae doctōrāta
Genitive doctōrātī doctōrātae doctōrātī doctōrātōrum doctōrātārum doctōrātōrum
Dative doctōrātō doctōrātō doctōrātīs
Accusative doctōrātum doctōrātam doctōrātum doctōrātōs doctōrātās doctōrāta
Ablative doctōrātō doctōrātā doctōrātō doctōrātīs
Vocative doctōrāte doctōrāta doctōrātum doctōrātī doctōrātae doctōrāta

References[edit]