effugio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

effugiō (present infinitive effugere, perfect active effūgī, supine effugitum); third conjugation iō-variant

  1. (intransitive) to flee from, escape
    Synonyms: fugiō, ēvādō, cōnfugiō, refugiō, aufugiō, prōfugiō, perfugiō, diffugiō, āvolō, ēripiō, ēlābor, lābor
  2. (transitive) to avoid, evade
    Synonyms: detrecto, eludo, exeo, parco, deficio

Usage notes[edit]

  • Passive forms are rare.

Conjugation[edit]

   Conjugation of effugiō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present effugiō effugis effugit effugimus effugitis effugiunt
imperfect effugiēbam effugiēbās effugiēbat effugiēbāmus effugiēbātis effugiēbant
future effugiam effugiēs effugiet effugiēmus effugiētis effugient
perfect effūgī effūgistī effūgit effūgimus effūgistis effūgērunt,
effūgēre
pluperfect effūgeram effūgerās effūgerat effūgerāmus effūgerātis effūgerant
future perfect effūgerō effūgeris effūgerit effūgerimus effūgeritis effūgerint
passive present effugior effugeris,
effugere
effugitur effugimur effugiminī effugiuntur
imperfect effugiēbar effugiēbāris,
effugiēbāre
effugiēbātur effugiēbāmur effugiēbāminī effugiēbantur
future effugiar effugiēris,
effugiēre
effugiētur effugiēmur effugiēminī effugientur
perfect effugitus + present active indicative of sum
pluperfect effugitus + imperfect active indicative of sum
future perfect effugitus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present effugiam effugiās effugiat effugiāmus effugiātis effugiant
imperfect effugerem effugerēs effugeret effugerēmus effugerētis effugerent
perfect effūgerim effūgerīs effūgerit effūgerīmus effūgerītis effūgerint
pluperfect effūgissem effūgissēs effūgisset effūgissēmus effūgissētis effūgissent
passive present effugiar effugiāris,
effugiāre
effugiātur effugiāmur effugiāminī effugiantur
imperfect effugerer effugerēris,
effugerēre
effugerētur effugerēmur effugerēminī effugerentur
perfect effugitus + present active subjunctive of sum
pluperfect effugitus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present effuge effugite
future effugitō effugitō effugitōte effugiuntō
passive present effugere effugiminī
future effugitor effugitor effugiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives effugere effūgisse effugitūrum esse effugī effugitum esse effugitum īrī
participles effugiēns effugitūrus effugitus effugiendus,
effugiundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
effugiendī effugiendō effugiendum effugiendō effugitum effugitū

Related terms[edit]

References[edit]

  • effugio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • effugio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • effugio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) to slip, escape from the hands: e (de) manibus effugere, elābi
    • (ambiguous) to escape from the hands of the enemy: effugere, elābi e manibus hostium