elaqueatio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

ēlaqueō (stem with thematic vowel: ēlaqueā-) +‎ -tiō

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

ēlaqueātiō f (genitive ēlaqueātiōnis); third declension

  1. (New Latin, rare) extrication from snares, disentanglement, unfettering
    • 1662, Johannes Conradus Dannhawer, Liber Conſcientiæ Apertus, ſive Theologiæ Conſcientiariæ, volume I, pars prima hiatrica, sectio secunda pathologica, articulus iii: “Conſcientiæ laqueus”, § 11, page 159:
      Obligat conſcientia laqueata ad ſui elaqueationem 1. Timoth. 2, 26.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 2000, Archives d’Histoire de l’Art, Umetnostno zgodovinsko društvo, volume XXXVI, page 185:
      De elaqueatione pullorum
      (please add an English translation of this quotation)
    • ibidem:
      De elaqueatione equorum
      (please add an English translation of this quotation)

Declension[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative ēlaqueātiō ēlaqueātiōnēs
Genitive ēlaqueātiōnis ēlaqueātiōnum
Dative ēlaqueātiōnī ēlaqueātiōnibus
Accusative ēlaqueātiōnem ēlaqueātiōnēs
Ablative ēlaqueātiōne ēlaqueātiōnibus
Vocative ēlaqueātiō ēlaqueātiōnēs