marać

Polish

Etymology

Borrowed from Ukrainian мара́ти (maráty).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈma.rat͡ɕ/
• Rhymes: -arat͡ɕ
• Syllabification: ma‧rać

Verb

marać impf

1. (transitive, colloquial) to daub, to smear, to soil, to sully

   Synonyms: babrać, kalać, mazać, paćkać, walać

2. (intransitive, Poznań) to grope, to poke, to rummage [+ po (locative) = where] [+ w (locative) = where]

   Synonyms: gmerać, grzebać, macać, szperać

Conjugation

Conjugation of marać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		marać
present tense	1st	maram			maramy
	2nd	marasz			maracie
	3rd	mara			marają
	impersonal	mara się
past tense	1st	marałem, -(e)m marał	marałam, -(e)m marała	marałom, -(e)m marało	maraliśmy, -(e)śmy marali	marałyśmy, -(e)śmy marały
	2nd	marałeś, -(e)ś marał	marałaś, -(e)ś marała	marałoś, -(e)ś marało	maraliście, -(e)ście marali	marałyście, -(e)ście marały
	3rd	marał	marała	marało	marali	marały
	impersonal	marano
future tense	1st	będę marał, będę marać	będę marała, będę marać	będę marało, będę marać	będziemy marali, będziemy marać	będziemy marały, będziemy marać
	2nd	będziesz marał, będziesz marać	będziesz marała, będziesz marać	będziesz marało, będziesz marać	będziecie marali, będziecie marać	będziecie marały, będziecie marać
	3rd	będzie marał, będzie marać	będzie marała, będzie marać	będzie marało, będzie marać	będą marali, będą marać	będą marały, będą marać
	impersonal	będzie marać się
conditional	1st	marałbym, bym marał	marałabym, bym marała	marałobym, bym marało	maralibyśmy, byśmy marali	marałybyśmy, byśmy marały
	2nd	marałbyś, byś marał	marałabyś, byś marała	marałobyś, byś marało	maralibyście, byście marali	marałybyście, byście marały
	3rd	marałby, by marał	marałaby, by marała	marałoby, by marało	maraliby, by marali	marałyby, by marały
	impersonal	marano by
imperative	1st	niech maram			marajmy
	2nd	maraj			marajcie
	3rd	niech mara			niech marają
active adjectival participle		marający	marająca	marające	marający	marające
passive adjectival participle		marany	marana	marane	marani	marane
contemporary adverbial participle		marając
verbal noun		maranie

Further reading

• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “marać”, in Słownik języka polskiego‎^[1] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 891