nummularius
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From nummulus + -ārius (“-er”).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /num.muˈlaː.ri.us/, [nʊmːʊˈɫ̪äːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /num.muˈla.ri.us/, [numːuˈläːrius]
Noun
[edit]nummulārius m (genitive nummulāriī or nummulārī); second declension
Declension
[edit]Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | nummulārius | nummulāriī |
Genitive | nummulāriī nummulārī1 |
nummulāriōrum |
Dative | nummulāriō | nummulāriīs |
Accusative | nummulārium | nummulāriōs |
Ablative | nummulāriō | nummulāriīs |
Vocative | nummulārie | nummulāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Synonyms
[edit]- (money changer): argentārius
References
[edit]- “nummularius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- nummularius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.