obtrectatio
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Noun[edit]
obtrectātiō f (genitive obtrectātiōnis); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | obtrectātiō | obtrectātiōnēs |
Genitive | obtrectātiōnis | obtrectātiōnum |
Dative | obtrectātiōnī | obtrectātiōnibus |
Accusative | obtrectātiōnem | obtrectātiōnēs |
Ablative | obtrectātiōne | obtrectātiōnibus |
Vocative | obtrectātiō | obtrectātiōnēs |
References[edit]
- “obtrectatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “obtrectatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- obtrectatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.