praefinio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From prae- +‎ finio.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

praefiniō (present infinitive praefinīre, perfect active praefinīvī or praefiniī, supine praefinītum); fourth conjugation

  1. to determine or fix beforehand; to prescribe
  2. to limit (set bounds)

Conjugation[edit]

   Conjugation of praefiniō (fourth conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praefiniō praefinīs praefinit praefinīmus praefinītis praefiniunt
imperfect praefiniēbam praefiniēbās praefiniēbat praefiniēbāmus praefiniēbātis praefiniēbant
future praefiniam praefiniēs praefiniet praefiniēmus praefiniētis praefinient
perfect praefinīvī,
praefiniī
praefinīvistī,
praefiniistī
praefinīvit,
praefiniit
praefinīvimus,
praefiniimus
praefinīvistis,
praefiniistis
praefinīvērunt,
praefinīvēre,
praefiniērunt,
praefiniēre
pluperfect praefinīveram,
praefinieram
praefinīverās,
praefinierās
praefinīverat,
praefinierat
praefinīverāmus,
praefinierāmus
praefinīverātis,
praefinierātis
praefinīverant,
praefinierant
future perfect praefinīverō,
praefinierō
praefinīveris,
praefinieris
praefinīverit,
praefinierit
praefinīverimus,
praefinierimus
praefinīveritis,
praefinieritis
praefinīverint,
praefinierint
passive present praefinior praefinīris,
praefinīre
praefinītur praefinīmur praefinīminī praefiniuntur
imperfect praefiniēbar praefiniēbāris,
praefiniēbāre
praefiniēbātur praefiniēbāmur praefiniēbāminī praefiniēbantur
future praefiniar praefiniēris,
praefiniēre
praefiniētur praefiniēmur praefiniēminī praefinientur
perfect praefinītus + present active indicative of sum
pluperfect praefinītus + imperfect active indicative of sum
future perfect praefinītus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praefiniam praefiniās praefiniat praefiniāmus praefiniātis praefiniant
imperfect praefinīrem praefinīrēs praefinīret praefinīrēmus praefinīrētis praefinīrent
perfect praefinīverim,
praefinierim
praefinīverīs,
praefinierīs
praefinīverit,
praefinierit
praefinīverīmus,
praefinierīmus
praefinīverītis,
praefinierītis
praefinīverint,
praefinierint
pluperfect praefinīvissem,
praefiniissem
praefinīvissēs,
praefiniissēs
praefinīvisset,
praefiniisset
praefinīvissēmus,
praefiniissēmus
praefinīvissētis,
praefiniissētis
praefinīvissent,
praefiniissent
passive present praefiniar praefiniāris,
praefiniāre
praefiniātur praefiniāmur praefiniāminī praefiniantur
imperfect praefinīrer praefinīrēris,
praefinīrēre
praefinīrētur praefinīrēmur praefinīrēminī praefinīrentur
perfect praefinītus + present active subjunctive of sum
pluperfect praefinītus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present praefinī praefinīte
future praefinītō praefinītō praefinītōte praefiniuntō
passive present praefinīre praefinīminī
future praefinītor praefinītor praefiniuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praefinīre praefinīvisse,
praefiniisse
praefinītūrum esse praefinīrī praefinītum esse praefinītum īrī
participles praefiniēns praefinītūrus praefinītus praefiniendus,
praefiniundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
praefiniendī praefiniendō praefiniendum praefiniendō praefinītum praefinītū

References[edit]

  • praefinio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praefinio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • praefinio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • praefinio in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016