redimio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: redimió

Latin[edit]

Etymology[edit]

Uncertain. Perhaps related via PIE to domō (I tame, subdue).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

redimiō (present infinitive redimīre, perfect active redimiī, supine redimītum); fourth conjugation

  1. to encircle, gird, crown (with a garland)

Conjugation[edit]

   Conjugation of redimiō (fourth conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present redimiō redimīs redimit redimīmus redimītis redimiunt
imperfect redimiēbam redimiēbās redimiēbat redimiēbāmus redimiēbātis redimiēbant
future redimiam redimiēs redimiet redimiēmus redimiētis redimient
perfect redimiī redimiistī redimiit redimiimus redimiistis redimiērunt,
redimiēre
pluperfect redimieram redimierās redimierat redimierāmus redimierātis redimierant
future perfect redimierō redimieris redimierit redimierimus redimieritis redimierint
passive present redimior redimīris,
redimīre
redimītur redimīmur redimīminī redimiuntur
imperfect redimiēbar redimiēbāris,
redimiēbāre
redimiēbātur redimiēbāmur redimiēbāminī redimiēbantur
future redimiar redimiēris,
redimiēre
redimiētur redimiēmur redimiēminī redimientur
perfect redimītus + present active indicative of sum
pluperfect redimītus + imperfect active indicative of sum
future perfect redimītus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present redimiam redimiās redimiat redimiāmus redimiātis redimiant
imperfect redimīrem redimīrēs redimīret redimīrēmus redimīrētis redimīrent
perfect redimierim redimierīs redimierit redimierīmus redimierītis redimierint
pluperfect redimiissem redimiissēs redimiisset redimiissēmus redimiissētis redimiissent
passive present redimiar redimiāris,
redimiāre
redimiātur redimiāmur redimiāminī redimiantur
imperfect redimīrer redimīrēris,
redimīrēre
redimīrētur redimīrēmur redimīrēminī redimīrentur
perfect redimītus + present active subjunctive of sum
pluperfect redimītus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present redimī redimīte
future redimītō redimītō redimītōte redimiuntō
passive present redimīre redimīminī
future redimītor redimītor redimiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives redimīre redimiisse redimītūrum esse redimīrī redimītum esse redimītum īrī
participles redimiēns redimītūrus redimītus redimiendus,
redimiundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
redimiendī redimiendō redimiendum redimiendō redimītum redimītū

References[edit]

  • redimio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • redimio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • redimio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.