uitpuilen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From uit (“out”) + puilen (“to swell”).
Pronunciation[edit]
Audio (file)
Verb[edit]
uitpuilen
- to pooch out
- Alle kikkers hebben een afgeplat, peervormig lichaam en uitpuilende ogen. — All frogs have flattened, pear-shaped bodies, and eyes that bulge out.
Inflection[edit]
| Conjugation of uitpuilen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitpuilen | |||
| past singular | puilde uit | |||
| past participle | uitgepuild | |||
| infinitive | uitpuilen | |||
| gerund | uitpuilen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | puil uit | puilde uit | uitpuil | uitpuilde |
| 2nd person sing. (jij) | puilt uit | puilde uit | uitpuilt | uitpuilde |
| 2nd person sing. (u) | puilt uit | puilde uit | uitpuilt | uitpuilde |
| 2nd person sing. (gij) | puilt uit | puilde uit | uitpuilt | uitpuilde |
| 3rd person singular | puilt uit | puilde uit | uitpuilt | uitpuilde |
| plural | puilen uit | puilden uit | uitpuilen | uitpuilden |
| subjunctive sing.1 | puile uit | puilde uit | uitpuile | uitpuilde |
| subjunctive plur.1 | puilen uit | puilden uit | uitpuilen | uitpuilden |
| imperative sing. | puil uit | |||
| imperative plur.1 | puilt uit | |||
| participles | uitpuilend | uitgepuild | ||
| 1) Archaic. | ||||