verkoelen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Dutch vercoelen. Equivalent to ver- +‎ koelen (to cool).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˌvərˈku.lə(n)/, /ˌvɛrˈku.lə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ver‧koe‧len
  • Rhymes: -ulən

Verb

[edit]

verkoelen

  1. (intransitive) to cool down
  2. (transitive) to cool down

Conjugation

[edit]
Conjugation of verkoelen (weak, prefixed)
infinitive verkoelen
past singular verkoelde
past participle verkoeld
infinitive verkoelen
gerund verkoelen n
present tense past tense
1st person singular verkoel verkoelde
2nd person sing. (jij) verkoelt, verkoel2 verkoelde
2nd person sing. (u) verkoelt verkoelde
2nd person sing. (gij) verkoelt verkoelde
3rd person singular verkoelt verkoelde
plural verkoelen verkoelden
subjunctive sing.1 verkoele verkoelde
subjunctive plur.1 verkoelen verkoelden
imperative sing. verkoel
imperative plur.1 verkoelt
participles verkoelend verkoeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.
[edit]

Descendants

[edit]
  • Negerhollands: verkoel