wystarczać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wystarczyć +‎ -ać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɘˈstar.t͡ʂat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -art͡ʂat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧star‧czać

Verb

[edit]

wystarczać impf (perfective wystarczyć)

  1. (intransitive) to suffice, to be enough, to do (to occur in sufficient quantity or degree) [with genitive ‘enough of what’; in addition, with dative ‘for whom’; or with na (+ accusative) or do (+ genitive) ‘for what’; or with żeby (+ past-tense clause or infinitive) or infinitive ‘to do what’]
    Synonym: starczać
    Antonyms: braknąć, zabraknąć
  2. (intransitive) to suffice, to be enough, to do (to be a sufficient cause or reason) [with żeby (+ past-tense clause or infinitive) or infinitive ‘to do what’]
    Synonym: starczać
  3. (intransitive) to do (to be a sufficient replacement) [with dative ‘for whom’; or with za (+ accusative) ‘for what’]
    Synonym: starczać
  4. (obsolete, intransitive) to manage (to be able to do) [with dative]
  5. (obsolete, intransitive) to afford (to have enough money for) [with na (+ accusative) ‘for what’]

Conjugation

[edit]
Conjugation of wystarczać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wystarczać
present tense 1st wystarczam wystarczamy
2nd wystarczasz wystarczacie
3rd wystarcza wystarczają
impersonal wystarcza się
past tense 1st wystarczałem,
-(e)m wystarczał
wystarczałam,
-(e)m wystarczała
wystarczałom,
-(e)m wystarczało
wystarczaliśmy,
-(e)śmy wystarczali
wystarczałyśmy,
-(e)śmy wystarczały
2nd wystarczałeś,
-(e)ś wystarczał
wystarczałaś,
-(e)ś wystarczała
wystarczałoś,
-(e)ś wystarczało
wystarczaliście,
-(e)ście wystarczali
wystarczałyście,
-(e)ście wystarczały
3rd wystarczał wystarczała wystarczało wystarczali wystarczały
impersonal wystarczano
future tense 1st będę wystarczał,
będę wystarczać
będę wystarczała,
będę wystarczać
będę wystarczało,
będę wystarczać
będziemy wystarczali,
będziemy wystarczać
będziemy wystarczały,
będziemy wystarczać
2nd będziesz wystarczał,
będziesz wystarczać
będziesz wystarczała,
będziesz wystarczać
będziesz wystarczało,
będziesz wystarczać
będziecie wystarczali,
będziecie wystarczać
będziecie wystarczały,
będziecie wystarczać
3rd będzie wystarczał,
będzie wystarczać
będzie wystarczała,
będzie wystarczać
będzie wystarczało,
będzie wystarczać
będą wystarczali,
będą wystarczać
będą wystarczały,
będą wystarczać
impersonal będzie wystarczać się
conditional 1st wystarczałbym,
bym wystarczał
wystarczałabym,
bym wystarczała
wystarczałobym,
bym wystarczało
wystarczalibyśmy,
byśmy wystarczali
wystarczałybyśmy,
byśmy wystarczały
2nd wystarczałbyś,
byś wystarczał
wystarczałabyś,
byś wystarczała
wystarczałobyś,
byś wystarczało
wystarczalibyście,
byście wystarczali
wystarczałybyście,
byście wystarczały
3rd wystarczałby,
by wystarczał
wystarczałaby,
by wystarczała
wystarczałoby,
by wystarczało
wystarczaliby,
by wystarczali
wystarczałyby,
by wystarczały
impersonal wystarczano by
imperative 1st niech wystarczam wystarczajmy
2nd wystarczaj wystarczajcie
3rd niech wystarcza niech wystarczają
active adjectival participle wystarczający wystarczająca wystarczające wystarczający wystarczające
contemporary adverbial participle wystarczając
verbal noun wystarczanie

Further reading

[edit]
  • wystarczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wystarczać in Polish dictionaries at PWN