zagnieść

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From za- +‎ gnieść.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

zagnieść pf (imperfective zagniatać)

  1. (transitive) to knead
    Synonym: wyrobić
  2. (transitive) to crease, to fold
  3. (transitive) to crush to death
  4. (reflexive with się) to get creased

Conjugation[edit]

Conjugation of zagnieść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zagnieść
future tense 1st zagniotę zagnieciemy
2nd zagnieciesz zagnieciecie
3rd zagniecie zagniotą
impersonal zagniecie się
past tense 1st zagniotłem,
-(e)m zagniótł
zagniotłam,
-(e)m zagniotła
zagniotłom,
-(e)m zagniotło
zagnietliśmy,
-(e)śmy zagnietli
zagniotłyśmy,
-(e)śmy zagniotły
2nd zagniotłeś,
-(e)ś zagniótł
zagniotłaś,
-(e)ś zagniotła
zagniotłoś,
-(e)ś zagniotło
zagnietliście,
-(e)ście zagnietli
zagniotłyście,
-(e)ście zagniotły
3rd zagniótł zagniotła zagniotło zagnietli zagniotły
impersonal zagnieciono
conditional 1st zagniótłbym,
bym zagniótł
zagniotłabym,
bym zagniotła
zagniotłobym,
bym zagniotło
zagnietlibyśmy,
byśmy zagnietli
zagniotłybyśmy,
byśmy zagniotły
2nd zagniótłbyś,
byś zagniótł
zagniotłabyś,
byś zagniotła
zagniotłobyś,
byś zagniotło
zagnietlibyście,
byście zagnietli
zagniotłybyście,
byście zagniotły
3rd zagniótłby,
by zagniótł
zagniotłaby,
by zagniotła
zagniotłoby,
by zagniotło
zagnietliby,
by zagnietli
zagniotłyby,
by zagniotły
impersonal zagnieciono by
imperative 1st niech zagniotę zagniećmy
2nd zagnieć zagniećcie
3rd niech zagniecie niech zagniotą
passive adjectival participle zagnieciony zagnieciona zagniecione zagnieceni zagniecione
anterior adverbial participle zagniótłszy
verbal noun zagniecenie

Further reading[edit]

  • zagnieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zagnieść in Polish dictionaries at PWN