éag

See also: eag

Irish

Etymology

(deprecated template usage)

From Old Irish éc, from Proto-Celtic *ankus, from Proto-Indo-European *neḱ-. Cognate with Middle Welsh angheu and with Latin nex, Ancient Greek νέκυς (nékus). Compare Scottish Gaelic eug.

Verb

éag (present analytic éagann, future analytic éagfaidh, verbal noun éag, past participle éagtha)

1. die
2. decay

Conjugation

conjugation of éag (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	éagaim	éagann tú; éagair†	éagann sé, sí	éagaimid	éagann sibh	éagann siad; éagaid†	a éagann; a éagas / a n-éagann*; a n-éagas*	éagtar
	past	d'éag mé; d'éagas / éag mé‡; éagas‡	d'éag tú; d'éagais / éag tú; éagais‡	d'éag sé, sí / éag sé, sí‡	d'éagamar; d'éag muid / éagamar; éag muid‡	d'éag sibh; d'éagabhair / éag sibh; éagabhair‡	d'éag siad; d'éagadar / éag siad; éagadar‡	a d'éag / ar éag*	éagadh; héagadh†
	past habitual	d'éagainn / éagainn‡; n-éagainn‡‡	d'éagtá / éagtá‡; n-éagtᇇ	d'éagadh sé, sí / éagadh sé, sí‡; n-éagadh sé, s퇇	d'éagaimis; d'éagadh muid / éagaimis; éagadh muid‡; n-éagaimis‡‡; n-éagadh muid‡‡	d'éagadh sibh / éagadh sibh‡; n-éagadh sibh‡‡	d'éagaidís; d'éagadh siad / éagaidís; éagadh siad‡; n-éagaidís‡‡; n-éagadh siad‡‡	a d'éagadh / a n-éagadh*	d'éagtaí / éagtaí‡; n-éagta퇇
future		éagfaidh mé; éagfad	éagfaidh tú; éagfair†	éagfaidh sé, sí	éagfaimid; éagfaidh muid	éagfaidh sibh	éagfaidh siad; éagfaid†	a éagfaidh; a éagfas / a n-éagfaidh*; a n-éagfas*	éagfar
conditional		d'éagfainn / éagfainn‡; n-éagfainn‡‡	d'éagfá / éagfá‡; n-éagfᇇ	d'éagfadh sé, sí / éagfadh sé, sí‡; n-éagfadh sé, s퇇	d'éagfaimis; d'éagfadh muid / éagfaimis‡; éagfadh muid‡; n-éagfaimis‡‡; n-éagfadh muid‡‡	d'éagfadh sibh / éagfadh sibh‡; n-éagfadh sibh‡‡	d'éagfaidís; d'éagfadh siad / éagfaidís‡; éagfadh siad‡; n-éagfaidís‡‡; n-éagfadh siad‡‡	a d'éagfadh / a n-éagfadh*	d'éagfaí / éagfaí‡; n-éagfa퇇
subjunctive	present	go n-éaga mé; go n-éagad†	go n-éaga tú; go n-éagair†	go n-éaga sé, sí	go n-éagaimid; go n-éaga muid	go n-éaga sibh	go n-éaga siad; go n-éagaid†	—	go n-éagtar
	past	dá n-éagainn	dá n-éagtá	dá n-éagadh sé, sí	dá n-éagaimis; dá n-éagadh muid	dá n-éagadh sibh	dá n-éagaidís; dá n-éagadh siad	—	dá n-éagtaí
imperative		éagaim	éag	éagadh sé, sí	éagaimis	éagaigí; éagaidh†	éagaidís	—	éagtar
verbal noun		éag
past participle		éagtha

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Synonyms

• (die): básaigh, caill (in the autonomous), faigh bás, síothlaigh

Noun

éag m (genitive singular éaga, nominative plural éaga)

1. verbal noun of éag
2. death

Declension

Declension of éag

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative éag éaga Vocative a éag a éaga Genitive éaga éag Dative éag éaga

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an t-éag na héaga Genitive an éaga na n-éag Dative leis an éag don éag leis na héaga

Synonyms

• bás

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
éag	n-éag	héag	t-éag
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.